Yüzlerini gördüğüm, ellerini tuttuğum, sarılmalarını hisettiğim, anlattığımda dinleyen, benimle kahve içen “gerçek dostlarım, arkadaşlarım” var:)

~

Yüzlerini hiç bilmediğim, ellerine dokunamadığım, ama bana yazdıkları mesajlarla ulaşan, gün içinde birkaç dakikasını ayırıp halimi hatırımı soran “sanal dostlarım, arkadaşlarım” var:)

Şanslıyım değil mi? Biliyorum, farkındayım. İliklerime kadar ne kadar şanslı bir kadın olduğumu hissediyorum.

~

Ayrıca bir sürü şeyin peşinde koşabilmek için sınırsız bir enerjiye sahip olduğum için.. Her zaman hedeflerim, planlarım, to-do-list’lerim olduğu için.. Bunların bir kısmını gerçekleştirebildiğim için de şanslıyım ben:)

~

Bazen hepiniz gibi içim sıkılıyor, olur olmaz şeylere üzülüveriyorum. Çok kırılganım ben aslında her ne kadar böyle “tough”, sert, sağlam biri gibi gözüksemde.

Nihayetinde bir insanım.

Nihayetinde bir kadınım.

~

Burası benim ya, içimi dökebildiğim, günlük yaşantımdan iz bırakan şeyleri paylaşabildiğim bir nevi “kişisel günce” ya. İşte bu sebeple hafta sonu yaptıklarım, gülüp eğlendiklerim, yiyip içtiklerim kadar üzüntülerim, kafayı taktıklarım, kırıldıklarım da oluyor haliyle. Ama demiştim ya hani, “Bu da geçer. Neler neler geçmedi ki” diye. Ge-çi-yor. Ya da ben buna inanmak istiyorum:)

~

Son zamanlarda Sevgili ile eğlenceli bir aktivitemiz var. Gelenekselleşti hatta neredeyse, geçenlerde 3.sünü yaptık. Ben genellikle akşamları eve gelir gelmez üzerimi değiştirdikten sonra bir kadeh içki koyarım bardağıma. Ve yaklaşık 20 dakika ila yarım saat pek birşey yapmadan içkimi içer, elimizin altındaki dergileri karıştırır, ya da Eurosport’ta ilgimi çeken ne varsa onu izlerim. Sonra Sevgilim gelir, o da alır havasındaysa bir kadeh. Sonra mutfağa gider ve o akşamki yemek hazırlığına girişiriz. Bazende karnımızın hiç aç olmadığını, ya da bir şekilde iştahsız bir günde olduğumuzu bahane ederek içkiye devam ederiz. İşte böyle bir akşam canımız eski müzik parçalarını dinlemek istedi ve, YouTube sağolsun, daha sonra 3.sünü gerçekleştireceğimiz nostalgia&karaoke gecelerinin ilkine merhaba dedik:)

Evet biz iki tip bir yanda eski şarkılar, bir yanda sözlerinin bulunduğu iki ayrı ekran karşısında bazen sabahlara kadar süren karaöke partilerinde performans göstermeye başladık:) İnanılmaz eğlendiğimizi söylemeye gerek yok sanırım. Sevgilimle ben, evimizde salonumuzun halısının üzerinde oturmuş, elde kadehler, bağıra çağıra, bazen çift vokalli, bazen düet parçaları icra etmekteyiz. Üst ve yan komşumuz tatilde olduğu için başarı ile gerçekleştirdiğimiz gecelerin sabahında allahtan ne bir şikayet ile, ne de baş ağrısı veya ses kısıklığı ile karşı karşıya kalmadık. Bu, bizim en güzel eğlencemiz son zamanlarda:)

~

Cumartesi günümün öğleden sonrasının tamamını mutfakta geçirdim ve uzuun zamandır yapmadığım mezelerin hazırlığına giriştim. Akşama rakı-balık için evimize arkadaşlarımızı davet etmiştik ve ben herşeyin benim elimden çıkması gerektiğini söyleyerek yaklaşık 3-4 saatimi mutfağımda gerçirdim. Fotoğraflarını çekemedim, zira makinam ve ben artık ayrılmaz ikili değiliz. Onunla yakınlaşacağım zamanın tekrar geleceğini umud ediyorum ve o sebeple ilişkimizi kasmadan, sorgulamadan, neden?lerle boğmadan bir süreliğine böyle götürmeye karar verdiğimizi söylemek istiyorum!

Yaptığım Patlıcan Salatası dışarıda yediklerimizden bile güzel oldu. Taze barbunya bulmuşken ayıklayıp yapmak için üşenmediğim o güne şükürler olsun demek istiyorum. Ne kadar iri ve lezzetliydi barbunyalarım. Gittim biraz daha aldım, ayıklayıp derin dondurucuda paketlemeyi düşünüyorum sonrası için kendilerini.

Yoğurtlu havuç&kabak ise zaten favori mezem olup, bu defa süzme yoğurdu normal yoğurt ile karıştırmamın faydasını gösterdi bize. En beğenilen meze seçildi gece:)

Mutfakta kendimi o kadar iyi ve mutlu hissediyorum ki anlatamam. Evin içinde bir işle meşgul olmayı en sevdiğim yer mutfağım. Şunu farkettim ki, bir tek yemek yapmakla ilgilenirken başka bir şey düşünmüyorum ben! Nasıl güzel, nasıl?

~

Bir önceki gece mezeler, ızgara çupramız ve Yeşil Efe’nin marifeti sebebiyle gayet erken saatte yataktan kalktığımız Pazar günümüzü de Eymir Gölü’nde yayılarak geçirdik 7 saat kadar! “Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılan Kısa Tarihi” isimli kitaptan 200 küsür sayfa okudum, patatesli-patlıcanlı-ıspanaklı-peynirli gözlemeler yedim. Hava inanılmaz sıcak olmasına rağmen Eymir kıyısı püfür püfürdü. Serin serin minderlerde yayıldım, kah uyukladım, kah kitap okudum, kah gündüz düşlerine daldım.. Bir hafta sonunu daha bitirdim işte.

Evdeki egzersizler iyi gidiyor. Bir gün ara verdim sadece, o da kaslarım ertesi gün nefes almama bile müsade etmediği için. Şimdi en az 15 dakikalık, programlı setlerle ilerliyorum. Ama şınav olayında çok zayıfım hala, kollarım zayıflamış! 10. şınavı çekemiyorum, 9’da kalıyorum. Ama azimliyim, en az 15-20 çekebilmem lazım birkaç hafta içinde. Spor yaparken de kendimi terli, yorgun ama çok iyi hissediyorum.

İşte bu sebeple bana iyi gelen şeyler yapıyorum: Spor, yemek, kitap okumak gibi.

Daha sık yazacağım. Hafta sonuna doğru bir “aktivite”de eşlikçi olmam istendi benden. Çok heyecanlandım, ama arkadaşıma da güveniyorum. Kesinleşince bildireceğim, zira sizin de oturduğunuz yerden takip etmeniz olası bir “aktivite” bu:)

Haftanız güzel geçsin:)