Annekuşla günler geçmekte. Ne kadar özlüyor yavru kuşlar annelerini böyle değil mi? Yaş oldu 34, ama kim takar? Kendimi hala 5 yaşında sanıp koynuna sığmaya çalışıyorum mesela:)
Hafta sonu yemeğe götürdük Ayşegül Sultan’la annemi: “Fevzi Hoca” diye bir yere. Orman Bakanlığı’nın lojmanlarının içerisinde, ya balık ya köfte yiyebiliyorsunuz. Garsonlar zaten tercihinizi ve içeceğinizi soruyor. Gerisi kendi insiyatifleri doğrultusunda önünüze koydukları “ikramlar”dan ibaret:) İkram konusunda başarılılar. Biz köftesinden tattık, başarılı bulduk. Açıkhavada, bahçede güzel bir yerdi. Aklınızda olsun derim değişiklik isteyenlere.
Cumartesi sabah Eymir Gölüne yürüyüşe gittik. Arabayı arka kapıda parkettik. Yanımıza poğaça, sandviç ve termosta çay almıştık. Önce uzun bir yürüyüş, sonra Yelken büfe civarlarındaki minderlerde piknik:) Annekuş ilk defa bulunduğu Eymir’i çok sevdi. Zaten durup durup “Memleketimin havası da bir başka canım” diyor:) Özlemiş, e en son 2 yıl önce bu zamanlarda gelmişti ve sonra biz Prag’a gitmiştik beraber:) Geçen yıl benim bir Sevgilim olması ve onunla birbirimizi tanıma-anlama-kaynaşma çalışmalarımız içerisinde beraber bolca vakit geçirmemizden sebep annekuşuma söz verdiğim “Her yıl bir ülke” hayalimizi gerçekleştirememiştik:( Bu yıl biraz yaz sonuna denk getirip acısını çıkarmayı planlıyoruz.
Annekuş yeme-içmesine gayet dikkat eder bir halde, pek mutluyum haliyle. Eskiden elinden ekmekleri alırdım, şimdi bakıyorum da ekmek sepetiyle hiç yakın istişarelerde bulunmamayı öğrenmiş: “Aferin annecim” diyorum, “kızının anası oldun şimdi:)”
İzin alıyorum bu hafta. Bir öğrendim meğer benim daha kullanmadığım 30 güne yakın bir iznim varmış işe girdiğim tarihten beridir! Dedim hemen kullanalım o zaman, bundan iyi zaman mı olur? Bu haftanın planları arasında Kale’de Pirinç Han ağırlıklı bir öğleden sonra, mani&pedi seansı, Panora’da annekuşla dolanmaca, Kebap 49 ya da Uludağ Kebapçısında kısa bir mola, belki Beypazarı günübirlik (başarabilirsem..) ve azıcık da alış-veriş var.
~
1.78 boyundayken 56 kg.dayım an itibariyle. Hemde sıfır rejim gailesiyle! Son 2 haftada verdiğim 4 kg.’nun ne siz sorun nasıl kaybolduğunu, ne de ben anlatayım olmaz mı? İlk defa anlatmak istemediğim birşey var JTB’de. Bir daha da asla anlatmayı arzu etmediğim cinsten hemde. Kabuslarımı kovabildiğimi sanıyorum demek istiyorum, ama aslında hiç uyumuyorum ki günlerdir kabus göreyim. Gözü açık görülen kabustan beteri yoktur zaten!
Kovaladım, benden çook uzaklara gittiğini düşünmek istiyorum şimdi. Bir daha benim yakınlarıma asla yaklaşmasın. Sevdiceğimle mutlu olmak, normal bir kg.’da normal bir kadın gibi yaşamak istiyorum! Birde.. Birde ben burayı çok seviyorum:)
Annekuşa bahsettim “konuk yazar” olma hadisesini. Çok heyecanlandı. Gitmeden yazısı burada olabilir mi acaba dersiniz:)
Annekuş’la geçirdiğiniz güzel zamanlara bayıldım…Demek ülke ülke de gezdiniz.Ne mutlu size.
Benden kucak dolusu sevgi ve selamlar olsun ona,yazarsa heyecanla okuyacağımı bilsin.
Sana da iyi tatiller Dilayra,baharı kucaklayacağın güzel bir zamana denk gelmiş.
Sevgiler,
Dilaracan;
Sağlığına aman dikkat et.Dün nasıl endişelendim biliyorsun.Hadi bu güzel havaların ve Anne sevincinin hakkını ver.Sevgiler…..
sevgili Delfina,
inşallah zamanla ülke ülke gezeceğiz. ilk Prag’a gittik, açılış oldu o.. devamı gelecek bakalım:)
teşekkür ederim, elimden geleni yapacağım annemle birlikte geçireceğim zamanın hoş geçmesi için.
*
Alevcim:)
merak etme, iyi olacağım.
hak verme olayına gelince… hani bir tabir vardır amiyane.. işin b…nu çıkarmak diye hani:) işte aynen öyle yapmayı planlıyorum. muhtemelen annem uzunca bir süre uzak duracak benden bu kadar alakadan sonra:)
Canım,
Senin yapma hakkın, nedenlerin kendince okadar fazlaki ne yapsan kabulümdür.
merhaba dilaracağım,bugün geç kalmışım…:))
evet anne kuşunla güzel bir hafta sonu olmuş mis gibi hava mis gibi yemekler…:)) oh oh yarasın ikinize de…
iyi tatiller diliyorum anne kuşunla ona da kendine de iyi bak…mutlu ol hep yüzün gülsün…:))
kilo vermene de üzüldüm ama o kadar da muhım değil,sen iyi olda sağlıklı ol da gerisi yalan…:))
sevgiyle kal…:))
seni seven JTB ailesini unutma :))
“If I had one gift that I could give you, my friend, it would be the ability to see yourself as others see you, because only then would you know how extremely special you are.”
🙂
sevgiler,
TD
p.S
Sözün sahibi B.A. Billingsly, amam ben söylesem bu kadar olurdu 🙂
TD’cim bir tanesin sen:) cok guzel bir hediye oldu bu bana sabah sabah:)
*
sevgili burcu,
tesekkur ediyorum. sagligim iyi allahtan. annem yanimda bana bakiyor.
*
alevcim:))
kendine iyi bak! annenle olmanın tadını da çıkar… çok keyifli, bol kahkahalı ve neşeli olsun günleriniz.
Off ki ne offf, anne ile haftasonu, bana da tez zamanda
Ammiinn
emine tesekkur ederim. ogudunu tuttugumuzu soyleyebilirim. annekusum, 1 haftadir yasadigim bu bohem hayata alismam insallah diyor:)
*
gizem’cim dilerim sende annenle kahvalti sofrasinda bol kahkahali gunler gecirirsin , tam da dedigin gibi tez zamanda. senin durumun daha zor benden. benimki hic olmassa ayni ulke sinirlari icinde..
ya annecigini kaybedenler… onlar nasil mutlu olur dersiniz anne kusu olmadan :((
sevgili canan,
çok üzgünüm içini sızlattıysam eğer. tabi ki ne desem boş şu anda. umuyorum ki beraber keyifli ve mutlu zamanlar geçirdiniz, bir dolu anınız-hatıranız var birlikte.
ama tanrı bir şekilde herşeyin sabrını veriyor insana. sana da versin, ve annekuşun bedenen yanında değilken bile, ruhen hep seninle olduğunu düşündürsün.
başın sağolsun:(