Anne kuşum, kardeşlerim, babam..

Antalya’ya yolcuyum bu akşam ben. Uzun, çok uzun olmuş gitmeyeli Antalya’ya. Kepez’den otobüsle aşağıya inerken denizi ilk gördüğümde yüzüme bir gülümseme yerleştirmeyeli.. Kardeşimle ve bıcırık hatunu ile koyun koyuna oturmayalı.. Anne kuşumla dedikodu yapmayalı.. Çok olmuş babamla sohbet etmeyeli karşılıklı.. Kaleiçi’nde dolaşmayalı.. Yat Limanı’na tepeden bakan Tophane Çay Bahçesi’nde bir demli çay içmeyeli:)

Bu defa gidişimde biraz süprizler de olacak:

Sadece ailemi görmeyeceğim misal, büyük bir ihtimalle 2 blog dostumla daha tanışacağım. Birinin daha haberi yok gerçi:)

Bir de hafta sonu Sevgili‘mle buluşacağım kendisini bizimkilerle buluşturmak için:)

Keyifli, Olimpiyat seyriyle dolu dolu, az hüzünlü, barış içinde bir hafta diliyorum..