~ “SimDi Yasa, InaN baNa, BekleMe yarInI
BuguN toPLa GULLERINI yaSamiN..” demis Pierre De Ronsard..
Ne guzel demis ta 1550 yillarda.. Bugun bile hala benzeri cumleler kurmuyor muyuz? Aradan asirlar da gecse degismeyecek tek sey “An’i yasamak” sanirim:) Elimizde olanlarla mutlu olmayi becerebilmek, elimizdeki guzel seylerin degerini bilip, hic sahip olamadiklarimiz ya da elimizden kayip gidiveren seyler icin sikinti yapmamak sanirim:) Sanirim.. Sadece YASAMAK!
~ “MutLuluk Vucut iCin yaRarliDir anCak
ZihinseL gucLeri GeliStireN, UzunTuduR..” demis Marcel Proust..
Ne guzel demis ta 1800’li yillarin sonunda.. Aklen ve ruhen gelisebilmemizi, olgunlasabilmemizi, buyuyebilmemizi, “adam” olabilmemizi, gucluklere karsi daha saglam ayakta durabilmemizi; kisaca bilge olabilmemizi uzuntulerimize borcluyuz. Onlari da sahiplenmemiz, basa cikmayi ogrenebilmemiz gerek demek ki:)
~ “MutluLuk; bulAbilDiginiz, eLde EdbilDiginiZ cicEKlerdeN
Bir deMet YapaBilmekTir..” demis Robert Goddard..
Ne guzel demis ta 1900 yillarin baslarinda.. Yani elinizde papatyalar, arasina serpistirilmis birkac gul, birkac tane sumbul oldugu halde “ey guzel insanlar, neden hala yan bahcedeki orkidelerde kalir gozunuz” demeye getirmis lafi:)
~” SiZe SizDen BasKa Hicbir Sey HuzUr VereMez..” demis Ralph Waldo Emerson..
Ne guzel demis ta 1800’lu yillarda.. Siz bir tanesiniz! Siz huzurlu oldugunuz, iyi enerjilerle dolu oldugunuz zaman baskalarini da huzur vermiyor musunuz? Tecrubeyle sabit:)
~” TeseKkurleR haYata
Bana bU deNli veRen;
Bana kAhkAhAyi vErdi ve goZyaslArInI;
BoyleCe ayIrIrIm seVinci KedeRden;
SarkImI oluStuRan o iki oGeyi;
Ve siziN sarkInIzI ki aYnI sarkIdIr.
Ve herKesin sArkIsInI ki beniM kenDi sarKImdIr”.. demis Violeta Parra..
~” GecmiStE kalaN keDerlEr iciN taze gOzyasI dokMeyiN..” demis Oripides ta milattan once 400’lu yillarda:)
…
Diyecegim, bu aksam “eskiye ragbet edelim” biraz diye icimden gecirmistim; eski fotolarla, eski alintilarla.. Nur yagsin dedim biraz sagimiza solumuza.. Iyi demis miyim?
…
Simdiden hafta sonunuz superr gecsin. Kendiniz ya da sevdikleriniz icin en az 1 iyi sey yaptiniz mi? Ben yaptim:) Birden fazla hem de. Bir bakalim: Odevlerden birine basladim, bayagi da iyi gidiyor. Kendime harika bir sarap actim bu gece:) Anneme ve 1 numara ufakligima onlari ne kadar cok sevdigimi bir defa daha soyledim:) Gittim bir Frank Sinatra albumu daha aldim, rahatladim:) Partnerimla tenis maci yaptik, yenildim, onu mutlu ettim:) Eve gelirken yasli bir teyzenin torbalarini tasidim iki adim, ama olsun tesekkur etti bana:) Sushi yedim ve de Kani (Yengec) Salatasi, ki bayilirim:)
…
🙂
Bu huzursuz ruha pek iyi geldi bu sozler…Guzel dilayrusum benim…:)
Hey gidi Prag,
yine nostalji oldum 😀
Drcugum,
Oscar Abini de dedigi gibi “Experience is simply the name we give our mistakes.” 😀
üzüntüler hayatin bir parcasi,mutlaka da olmasi gereken bir sey degil ama kimi zaman bizim bazi seylerin gereksizligini , bazi insalarin gercek yüzünü görmemizi de sagladigi icin olmasi gereken bir sey.
Mühim olan üzünütüyü bir hayat sekli haline getirmemek sanirim.Kimi insanlar var ki acidan,hüzüntüden güc alarak yasarlar,yanlis olan da bu.
Her zaman dedigim gibi , en kötü günümüz bugünkü gibi olsun 😀
Ben de buyün havuzda , bebegini yikayan bir anneye yardim ettim, bir turist cifte bavulunu merdivenlerden asagiya tasimasinda.Bugünlük bu kadar yeterli sanirim.
Frank Abi nin de dedigi gibi , ” i did it my way” , biz biz olarak kalalim, digerleri düsünsünler 😀
sevgiler,
TD
elif’im:)
asi ve huzursuz olmaya bayılır ruhumuz:) devamlı hareket ister inerler, çıkarlar.. ama dizginler bizde, unutma:)
sen güzelsin 🙂
TD’cim,
fotoya bayıldım:) anladın sen onu:))))))))
Üzüntüyü depresyona çevirmeden ondan nemalanmak…
Evet bu pek güzel bir çözüm, insanı güçlendirir diyoruz.
Lakin, güçlü olmayan insan üzüntüyü depresyona çevirmeden nasıl altından kalabilir, yoksa o süreçte verilen mücadele midir gücü kazandıran.
Kısır bir döngü mü yoksa???
Düşündüm kaldım:)
hi hi hi :D,
eylemlerimiz devam edecek 😉
k.i.s.d’ciğim:)
üzüntüyü depresyona çevirip çevirmeme meselesi haklısın, kişinin kişiliğine, dayanma gücüne, kendine olan inancına, çevresindeki desteğe göre değişir.
ama depresyondan fayda gelmemiş kimseye şimdiye kadar. bir iki defadan sonra, başımıza gelenlerden depresif olmak yerine onu yenebilme, hayatından uzaklaştırabilme yetini geliştirip bunu kullanabildiğinde duydugun haz ve huzur yetiyor sana, inan. kolay değil biliyorum, ama öğrenilebilen bir şey:))
TD’cim,
etsin bakalım, benim için “no problem”:)
sendeki bu enerji bulasıcı..ya gulumsemenden ya gozlerinden..
ama super:D onemli olan da bu…
sevgiler.ii ki varsın