Su an oturdugum evde tami tamina 14. -on dorduncu- yilimi dolduracagim Eylul basinda! Inanilmaz geldi birden. Istanbulda iki evimiz olmustu; Bakirkoy ve Nisantasi’nda. Sonra okulu kazanip Ankara’ya geldim ve neredeyse diger iki evimde oturdugumdan daha fazla bir zamandir buradayim.. Ben ki bagliliklar konusunda biraz sikintili, cabuk bogulan ve kipirdanan biri iken huzursuzca, simdi gecen 14 yili dusundukce bu eve baglanmis, farklilik deneyememis, gidememis oldugumu buyuk bir saskinlikla goruyorum.
Her gidisimde donecek bir yerimin olmasi, cebimde bir anahtarimin olmasi cok guzel ve guven verici tabi, kabul ediyorum. Ama artik degisimin vakti gelmis de geciyor sanirim: Ben evimi degistirmek istiyorum artik!
Gonul istiyor tabi ki bufotograflardaki gibi sarmasiklar, begonvillerle cevrili duvarlari, balkonunda saksi saksi cicekleri olan beyaz badanali bir evim olsun. O balkonda sabah kahvaltilari yapayim dostlarimla keyifle, sabah gazetemi okuyayim bir fincan kahvem esliginde. Onundeki verandada gun batimi saatlerinde sallanan koltugumda oturarak en sevdigim kitaplari tekrar tekrar okuyayim; not alayim sevdigim cumleleri, kisa anekdotlar kaydedeyim bir gun bir yerde kullanmak uzere, guzel bir aksam guzel ve kaliteli, ama mutlaka kirmizi bir sarap esliginde okuyayim sevdigim insanlara beni etkileyen satirlardan alintilar o guzel sesimle:)
Diyorum ki ben evimi degistireyim artik. TeBDil-i mekanda ferahlik vardir belki. Ulke degistirmekten, sehir degistirmekten daha cesurca yapabilecegim bir sey gibi gorunuyor simdilik. Hep derdim ki “Baba evinden koca evine gitmeden, arada kendi evimde yasamak istiyorum.” Oldu iste! Baba evinden ayrildigimda 18 yasindaydim, kendi evim oldu, duzenim oldu. “Mavi Kutu”m dedim evime; kutu gibi kucucuk, studyo bir ev oldugu ve mavi halilarla kapli oldugu icin.. Artik biraz pembe, biraz turuncu, biraz yesil olsun istiyorum. Maviyi birakmak, gokkusagina gitmek istiyorum. Vazgecilmezim dedigim evimden vazgecmek istiyorum. Vazgecemem dedigim bir suru seyden vazgectigimi saskinlikla gormeye basladigim gunden beri.
Yeni bir ev, yeni halilar, yeni perdeler, bes benzemez tabaklar, dordu de birbirinden farkli kadehler istiyorum. “Istemek basarmanin yarisidir” derdi babam. BASARMAK istiyorum:)
Bir de guzel bir hafta sonu istiyorum; dolu dolu, ilik, hatta serin, sen kahkahalarimizin cinlatacagi bir hafta sonu. Dondurmali, guzel kahvaltili, kizarmis ekmekli, askli, sarilmali, bol opucuklu bir hafta sonu:) HEPIMIZE..
Canım:) bende asla çıkamam dediğim evden çıkıp yeni bir hayata başladım:) Hatta şimdi o eve gidemiyorum. Sanki ihanet etmişim gibi bir his var içimde:) Sanki onu bırakıp gittiğim için bana hala kırgın, kızgın:) Zaman verdim bize… Sen anlarsın ne demek istediğimi…
En iyi dileklerimi yolluyorum umarım dilediğin gibi bir evin olur vee sen o rayı bir yuva yaparsın yeniden bak söylüyorum sakın bahçeden vazgeçme:)
Sevgilerle
Insanin evi , kendini mutlu hissettigi yer,ister tek odali bir yer, ister 20 odali olsun.Icinde huzur ve sevgi oldukca apayri bir deger kazaniyor.
Ben de haftasonuna hazirlik yapayim bari,ask,sevgi,öpücükler,bir de neydi ,ha evet kahvalti icin 😀
sevgiler,
TD
…taşınmadan evvelki hafta icinde ev size resmen gülümsüyor, sanırım bırakmaman için, sakın yeme!
🙂
dilaarrrraaaa o evlerden bende cooookkk istiyorummmm, soyle sarmasikli, bahceli, cicekli, bocekli ama yok, olanlarda cok pahali 🙁 o yuzden simdilik 12 yildir bagli oldugum evimden cikamiyorum. ozgur baska bir eve gecmemiz konusunda cok kararli ama ben hala kendi evimde israr ediyorum, bakalim ne zaman vazgecicem 🙂 ve evet istemek basarmanin yarisidir, babalar oyle soyluyorsa dogrudur 🙂 rengarenk olan her dilegini gonulden destekliyor veee bir an once hepsinin olmasini diliyoruummm 🙂 sanada harika bir haftasonu dilerim, mucccxxx 🙂
böcüğüm:)
evimi satmayacağım, sadece artık başkaları yaşasın orada diyeceğim bir süre için. ben de balkonlu-teraslı bir yere çıkma niyetindeyim.. belki gelen bahçe ile ilgilenir.. ben de balkonumda bahçe yaratırım.. belki..belki..
Td’cim:)
kahvaltıyı nasıl unutursun?? hiç sana göre değil. hihihihi.. viyana’da kruvasan vardır değil mi? benim için de bir tane yesene c.tesi sabahı:)
sevgili tunay,
buzz kalpli derler bana, yemem:)) merak etmeyin.. (tecrübe mi konuşuyor acep??)
chido’m,
güzel şeyler geliyor, yine hissediyorum ben. nasıl başıma ne kötü işlerin geleceğini görebiliyorsam, bunları da görüyorum. bu defa gördüklerim göz kamaştırıcı:))
AŞKK Cafe’ye bakiyim hafta sonu. çabuk çabuk yer kapın, gazeteler masada süperr bir kahvaltı yapın:)
inşallah ferahlarsın, arınırsın, sadeleşirsin ve gelen güzel mevsim sonbahar sana huzur verir bilirsin hasat zamanı ev değişikliği iyi fikir aklıma sadece şu an gümüşlük geldi. çok saçmaladım galiba iyigünler dilerim, kolay gelsinnnnn….. not: İnşallah İstanbul’dan güzel bir iş teklifi alırmsın da buralara gelirsin diyelim mi kimbilir?
Dilara,
Umarim yeni ev arayislarin benim ev arayislarima donmez. Ben sabit kalmisimdir cogu zaman ama en sonunda ilginctir ki degistirdigimde ozlemiyorum. Simdi ayni senin gibi karar asamasindayim ama ben hem ev hem sehir hem ulke degistirecegim. Ama degismeyecek bir sey var journey of blue (ki ben onu Tr’ye acilan pencerelerimden kabul ediyorum) sessizcede olsa takip edecegim 🙂
Kal saglicakla,
Figen
muhtesem resimler, hele Italya evlerine bayıldımmmm… eski zamanlar geldi aklıma, Italyadaki o guzel zamanlar.. ben de soyle minicik de olsa bahceli bir ev hayali kuranlardanım. ah hayaller insallah bir gun gercek olur, hepimiz istedigimiz evlerde yasarız…
sevgiler
gorki
sevgili zerrin,
sonbaharin gelmesini inan hic bu kadar heyecanla beklememistim..
Istanbul? bir daha donemem gibi, ama gerci hic de belli olmaz! buyuk konusmamayi ogrendim ben:)
Figen:)
hayal ettiklerine ulasabileceginden eminim. `biz` hep buradayiz, merak etme:)
gorki:)
Toscana’da yasayabilirdim biraksaydi beni tur arkadasim:)dilegine katilmamak elde degil.
sevgiler