Parçalandım
Ve her bir parçamı ayrı yere bıraktım
Birini açık denizlerin en derin yerine attım
Kürek çektim uzaklaştım dönüp arkama bakmadım bile
Birini yüksek dağların zirvesine çıkardım
Hiç kimse kurtarmasın kurda kuşa yem olsun diye
Birini hiç unutmadığım küçük şehirde bıraktım.
Dönemedim, kim bilir belki dönsemde bulamazdım
Önce savruldum yok oldum
Sonra dinlendim duruldum
Ve her giden parçam yerine
Yenisini doğurdum
Daha güçlü daha sakin
Daha mutlu daha suskun
Daha olgun daha kırgın
Parçalandım
Ve her bir parçamı ayrı yere bıraktım
Birini kınalı vişne ağacının dibine diktim
Soramadım filizlendi mi sürgün verdi mi
Birini o çok sevdiğim bir dostta unuttum
İstedim geri vermedi meğer benden pek haz etmezmiş
Birini büyük bir aşk uğruna ateşlere attım
Bilerek isteyerek ama asla pişman olmadım
Önce savruldum yok oldum
Sonra dinlendim duruldum
Ve her giden parçam yerine
Yenisini doğurdum
Daha güçlü daha sakin
Daha mutlu daha suskun
Daha olgun daha kırgın
Daha yalnız daha yorgun

                                  ~ Candan Erçetin