Merhaba…
Mutlu mutlu geldim ben.. Dalindan toplamis zeytinlerle kahvalti ettim, bol bol mezgit yedim:) Sonra hayatimda ilk defa karabiber agaci gordum!! Evet, evet.. O bir karabiber, bakmayin pembe pembe gorundugune:)
Havalar muhtesemdi ta ki son gune kadar.. Kongre guzel gecti, bu sayede hem Mary Jane‘i ve Helen‘i hem de Kathy’i gordum.. (Mary Jane, University of Minnesota’dan hocam. Helen ve Kathy ise JCI’dan danismanlarimiz.. Helen’in yeri ise ben de cok ayri…)
Ilk gun, benim de ilgi alanim olan Hasta Guvenligi (Patient Safety) konusunda Helen’in verdigi kapsamli bir kursa katildik. Kurs sonrasi Kusadasi sahillerinde mini bir tekne gezintisine ciktik..
Sonraki gun,tum oturumlar bittikten sonra kokteylden hemen once 1 saat suren bir sunumum oldu!! Biraz “controversial” bir konu secmisim; hemsire yoneticiler arasinda hekim yoneticilerden bahsettim:)) Dolayisiyla tam 20 dakikda tamamladigim sunumumda soru-cevap kismi yaklasik yarim saat, kirk dakika surdu. Sonunda basarili bir gecer not aliyorum:)) Veee kendimi kokteyle, oradaki kirmizi sarap kadehlerine atiyorum:) Kadehleri biraktiktan sonra, sunumum sonrasi rahatladiktan sonra ise ne mi oldu?? Iste asagidaki kareler cikti ortaya.. Tam gun batimini yakaladik iskelede ve fotografci arkadasim Feryal beni bu sekilde mutlu, huzurlu, cocuklar gibi sen ve cilgin bir sekilde goruntuledi.. Iste ozgurluk bu!! Iste bu….
Boyle benim yasadigim gibi cilgin ve keyifli bir hafta sonu gecirmissinizdir umarim hepiniz.. Olmadi, boyle bir hafta gecirin o halde.. Soguklarla baska turlu basa cikilmiyor zira:)
Günbatımında çekilen o iki fotoğraf gerçekten çok güzeller.
fotograflarina bakinca oldum gulmekten :)alemsin ya 🙂
Donmus bizim kiz ne guzel:) Hem de cok mutlu donmus…nazar degmesin dilayrusum…resimler harika:)
canim,
fotograflar oyle guzel ki!!! sayfana defalarca girip fotolara bakicam bundan boyle. Feryal’e sevgi ve takdirlerimi ilet =)
Uc uc bocegi mi desem, ucan kaz mi desem ne desem 😀
Sonbahar daralini atip boyle eglenceli yazdigin icin sevindim acikcasi 😀
Ben de ilk fotolari görünce bizimki hangi tropikal ülkeye gitti dedim 🙂
sen en güzelini yaptin,bu soguk,karanlik havalardan kactin,valla seytan diyor atla ucaga dogru güneye ama,neyse onun da zamani gelecek.
Son fotolari nasil cektin ölye,kamerayi havaya atip sende havaya mi sicradin,cok iyi yakalamissin,yoksa baskasimi cekti 🙂
Hosgeldin,
iyi haftalar 🙂
sevgili fatma, tesekkurlerini arkadasim Feryal’e iletecegim:)
didem’cim,
budur sekerim.. herhalde 100 defa zipladim degisik sekillerde.. bir desarj oldum bir rahatladim oh oldu vallaha:))
elif’cim, tesekkur ederim..
evet mutlu ve rahatlamis dondum.. simdi sirada baska seyler var, hadi hayirlisi:))
parizyencim,
Feryal cok sevinecek bu duruma.. o da “modelimi buldum artik” diye dolasiyordu:)) darisi senin basina.. bu karda kista serin havada mutlu ve iyi ol sen de.. olur mu??
**parizyen’e not.. ufak bir not: yilbasinda Paris diyo birileri.. bilmem ki diyorum ben de.. sen ne dersin??**
bana bak ubp,
ne demekmis o “ucan kaz”?? ziplatma bakiim sinirlerimi giderayak :)) eve donmek iyi gelmis bakiyorum:)
MR TD,
footolar arkadasim Feryal’e ait.. henuz o sekilde fotograf cekmeyi basaramadim.. ama yakinda flickr’e self-photolardan birkac tane koyacagim.. anca o kadarini cekebiliyorum.. bakarsin bir ara:))
merhaba,
Blogunu zaman zaman takip ediyorum da okudum şimdi JCI,patient Safety filan çalıştığım hastane şimdi almaya çalışıyor bu belgeyi..Bu arada sunduğun konu sanırım hemşirelerle ilgiliydi hekimlerde mi karıştı yoksa işin işine…:))valla biz hemşirelere göre bu belgeyi almak şimdilik form doldurmaktan ibaret…hasta güvenliği ile ilgili tartışılan konular neydi merak ettim açıkçası en azından bu konunun uygulanabilirliği var mı çünkü Bu JCI belgesi için biz sürekli klinikte formlar dolduruyoruz..:)Buarada ocak ayında denetime geleceklermiş izmire…
Tebrikler Dilayra. Guzel ucmussun, cok begendim 🙂
herseyin bu kadar guzel gecmesine o kadar sevindim ki, benimde son 3 haftam, az kaldiii, oyle havalara zipliycam su islerim biter bitmez 🙂
cok ama cok guzel cikmissin bu resimlerde Dilayra, cok dogalsin iste bu yuzden cok guzelsinnn :))
bende ilk defa karabiber agaci gordum sayende(hatta ben onlarin agacta yetistigini ve pembe olduklarini bile bilmiyordum:))
öncelikle fotoğraflar “muhteşem” 🙂 insanın hayatında böyle mutlaka fotoğrafıı olmalı süper dilayracım:)
güzel 1 haftasonu diliyorum sana;)
bayıldım bayıldımmmm
ne guzel zıplamıssın, budur işteee 🙂 ohhh pozitif ışınlar sacılıyor sayfadan, yasasın!!!!
karabiber agacı gorup de mutlu oluyorsan Dilaracım, hayat guzeldir, baska da ne olsun zaten 🙂
masallah sana 🙂
Mutluluğun fotoğrafı bu. Tabi bunlar kareye sığdırılanlar. Eminim sığmayan çok fazla güzel an yaşanmıştır.Dilayracım tebrik ediyorum seni.Bende zıp zıp zıplamak hop hop hoplamak istiyorum.Evet evet bende istiyorum bu fotolardan. Sevgiliiimmm hadi ben zıplıyım sen çek 🙂
Çılgınsın sen yaw hoplayip ziplayip durmuşsun kongre iyi geçmiş heralde öyle ceylan gibi sektiğine göre mucccccks. Bitanemsin sen benim ablam benim..
muhteşemmm!!!!!!!!!!
accaip güzel photolar, accaip pozitif bayıldım sabah sabah içim açıldı :))
sevgili Ezgi,
JCI standartlarına geçişle birlikte, kabul ediyorum, yazı-çizi işi bir miktar fazlalaşır. ama bizim hastanemizde bu soruyu sorsan, hemşirelereimiz sana “bir sürü form dolduruyoruz”dan öte şeylerden bahsedeceklerdir. sanırım kültürü doğru biçimde yaratmak ve standartları ve gerekçesini en doğru şekilde yorumlamak ve anlatmak gerekli. ben bu konuda 5 yıldır çalışıyorum. eğer merak ettiğin bir şey varsa, seve seve sana anlatırım, elimdeki bilgileri de paylaşırım. yukarıdaki “e-mail me” kısmından özel mailime ulaşabilirsin. bol şans diliyorum..
adil’cim, teşekkür ederim.. buna benzer yaklaşık 80 kare daha var. hatta bir kaç tanesi iskelenin o kadar ucunda çekilmiş ki, sanırsın suda zıplıyorum:))
banu’cum,
hadi bakalım, az kalmış.. benim ne yazık ki sadece sunumum bitti:( daha yazılacak bir sürü assignment var:( ay hatırladım bak, fena oluyorum galiba…
çok doğaldım şekerim sorma.. sıfır makyaj, dağınık saçlar:)) allahtan ters ışık fotoğrafları da yüzüm falan hiç belli değil. hihihih..
zynep’cim,
çok teşekkür ederim. bir gün ben de seni zıplatayım istersen senin de olsun böyle fotoğrafların:) ne dersin? sana da süperr bir hafta diliyorum.
zeynep’cim,
düşün ki aşık değilken bu kadar zıplıyorum.. bir de o olsa herhalde kadraja sığamazdım yukarılara doğru böööleeee:)) nazar değmesin bana.. maşallah bana:))
nuray’cım,
istiyorsan yaparsın:) hemen sevgiliyle buluşıyorsun akşam üstü saatleri sahilde.. sen hopluyorsun, o çekiyor:) erteleme güzelim, hayat kısa.!
haa, bu arada pempişleri giy, eminim çok yakışıyordur:)))
yfaklığım,
ne kadar çılgın olduğumu en iyi sen bilirsin.. yaşlandıkça biraz çılgınlık katsayımda düşüş oldu, kabul; ama galiba bu dönemde yeniden kazanıyorum eski yetilerimi..
somebody stops me!!!!!
duygu’cum,
ne güzel için açıldıysa kasvetli bir pazartesi sabahı.. işte bunun için burada olmayı seviyorum:)
yihuuuu!!
selam dilara! ne güzel seni böylesine mutlu görmek…. benim carsambadan bu yana günlerim maalesef cokta mutlu gecmiyor. gectigimiz carsamba günü amcamin oglu vefaat etti. cok ani ve beklenmedik bir ölüm oldu. kelimenin tam anlamiyla yikildik. hayatimda ilk kez bir ölü gördüm ve o an aklimdan cikmiyor. bir gün hepimizi ayni son bekliyor, biliyoruz aslinda. ama genede öylesine zor ki… kusuruma bakma. bunlari niye yaziyorum bilmiyorum. seninde keyfini kacirdim sanirim. cok özür dilerim….
dilayracim resimler coookkkk guzel, sende cookk guzelsin, tamam olmus iste, hep boyle mutluluktan havalara zipla sen, bayildim :))) feryal’e katilmamak elde degil, gercekten bulmus modelini :))
sevim basin sagolsun, hayat boyle iste, bir yerde birileri mutluluktan havaya sicrarken, digeri acilarin en buyugunu tadabiliyor ama acilara katlanabilme sabrini da veriyor. her ikisininde ne zaman olabilecegini bilemediginden insan, anini en iyi sekilde gecirmeli diyorum ben. Allah rahmet eylesin.
sevgili sevim,
yaşadıkların kolay şeyler değil, gerçekten üzüldüm. anneannemi kaybettiğimde ben de öleceğim sanmıştım. insanoğluna tanrı herşeye katlanma ve hayatına devam etme gücü vermiş.. iyi ki.!
senin için de güzel günler çabuk gelecektir merak etme, kaybın içinse “başın sağolsun”..
chido’cum,
ben hep şöyle dua ediyorum: “iyi olan, içi temiz olan, hakeden herkese mutluluk ver tanrım”! hep mutlu olalım gerçekten. huzurlu ve mutsuz dönemim geride kalsın artık.. huzurlu ve mutlu olayım.. olalım:))
tesekkürler dilara. cok haklisin. bir sekilde hayat devam ediyor. ben okadar aglamama ve üzülmeme ragmen genede bilgisayarimin basindayim ve calisiyorum. buna mecburum. ama sürekli olarak: ben bu durumdaysam, ailesi nasil katlanacak bu olanlara? diyorum. veya: bir gün ALLAH annemi, babami veya esimi alirsa benden, ben ne yaparim? buna nasil dayanirim? diye düsünmekten kendimi alamiyorum. sürekli gözlerim yaslarla dolup dolup tasiyor, engel olamiyorum. neyse, hersey olacagina varir…. güzel sözlerin icin cok tesekkürler. ALLAH seni hep mutlu etsin!!
Bu resimler cok guzel ya… son iki resim resmen pazartesinin sikiciligini aldi goturdu. Super poz vermissin Dilayra’cigim, artik kameranin arkasi yerine, kamera onu resimlerini bekliyor olacagim sanirim :-))
Baktım baktım veeee ben de seninle birlikte çok eğlendim:)) Negüzel fotolar öyle. İyi ki arkadaşın çekmiş. Ben de Neva ‘ yı havalara atıp bi denesem mi 😛 çook eğlenmişsin belli ne güzel:))
Niye kiziyosun canim sen de. Ucan kaz sirince bir karakter ki 😀
Alla alla, dedik iyi gelmis sonbahar daralini atmak ama bu sefer de asabi mi olmus ne 🙂
sevim’cim, bil mukabele.. seni de mutlu etsin.
Muhtar’cım:)
teşekkür ederim güzel sözlerin için. orada zaten Feryal bana “hadi poz ver” dedikçe, “üff ya ne kadar zormuş modellik” dedim durdum. kollarını aç zıpla, ayaklarını kır zıpla, yan dön hopla:)) eee? başka ne yapabilir ki insan:)100 karemiz var çekecek ve modelimiz poz verme konusunda 5. den sonra tıkanıverdi:)) pazartesin güzel başlamış madem, tüm hafta sana pozitif enerji versin..
yeşim’cim,
aman diyim dikkat et Neva’yı zıplatırken:)) bence sen zıplat, baba Hakan çeksin fotoları:) eğlendiğinize sevindim:)
ubp,
yok asabi değilim.. de, birden öyle kaz falan okuyunca bozuldum açıkçası:)
Yagmuru sarap yapan bir gece, dun dogru davranmadi bana Dilara…
Sana ismarlanmis ne varsa uctu kelimlere burundukten sonra bosluga…basimin dususu oldu sanki giyotin sehpasinda…
canim insan dun gece bana ilham ettiklerini yakalayamiyacagim bu kesin…hani ilk gozagrisi olur insanin ve onun yerini kolay kolay yeni bir sey alamaz ya.
Gece Rotterdam’da geleneksel ayda bir aile toplantisini arkada hosnut bir sekilde biraktiktan sonra, yolun ve yolculugun bana ilham ettigi bir sarkiyla eve yaklasirken, senin bu sonbaharin renklerine inat icimize tasidigin sicacik renklerin beni bastan cikaracagini nerden bilebilirdim…
Nerden bilebilirdim beni de kendin gibi ucuracagini kanatlandirip gok yuzune dogru…
Nerden bilebilebilirdim sana yeniden asik olcagi mi…
nerden bilebilirdim suya yazi yazdigimi…
nerden bile bilirdim birden firtina kopacagini…
Nuhun bir iscisyydim sanki, gunlugumu birktirdim de tahta aralarinda..yazdim, yazdim yazdim da, sana tam dokunacakken Ankara’da, birden bir firtina, bir yel ve tek basina kaldim kayaliklarda…
Kelimlerim bana gorundukten sonra bir deniz alti gibi gomuldu tekrar kalbimin en derin sularina…
bana onlarin yasi kladi bir de bugunun sizle paylasilmasi…
Canim insan, insaninin bu kis gunlerine dogru kurekcektigi demlerde sen gunes gibi doguyorsun icimize…
kopartilan iliskiimzi yeniden kuruyorsun dunyayla, dogayla,ozumuzle sectigin bu guzel fograf ve renklerle…
Kucucuk bir emegin harikalar yaratiyor dunyanin bir bask yerinde bunu boyle bilesin…
Mavinin tum yolculari eminim seni boyle kanat cirparken gorduklerinde ayni hyecanla yukseldiler gok yuzune…
Her insan bir Meryem kendi isa’sina gebe dilata..Sir da bu dogumu gerceklestirmek olmeden once…sen ne kadar yaklasmissin buna bir bilsen…
Dun aksam sana yazdiklarimi teknoloji bir gun o kadar gelisirse bulup okumak isterim yeniden…
iyiki yureginle varsin canim insan…
hoğlamak,zıplamak daha doğrusu poz vereyim derken hayatın yogunluğunda derin bir nefes almak ancak bukadar iyi anlatılırdı:)senın zıplayan bacaklarına ve cocuk kalbıne, arkadaşının sanatçılğına şapka çıkarıyorum.
buğra,
burada olmamdan mutlu olanlar varsa ne ne güzel.. burada yazdıklarımı paylaştığımda bunun insanlara olumlu etki etmesinden, fotoğraflarımın tasıdıkları anlamların görülebilmesinden inanılmaz keyif alıyorum. paylaşmayı öğreten ailemin bunda rolü fazla, ne diyebilirm:))
Tarçın’cım,
teşekkür ediyoruz Feryal’le.. ne güzel ve ne iddalı yazmışsın:) arada yap vallaha, tavsiye ederim:)
evet diyorum, evet!! evet !! eveeeeeeet! =)
efendim, mail adresim profilde mevcut, hemen private sahalarda bu konunun ustune egilmeliyiz!!!!
bu ucmalarin peri tozlari ile bir alakalakasi yok di mi:),onlar hala legal degil biliyorsun,kih kih
parizyen’cim, o halde ben bir nefes alma aralığı bulur bulmaz senin mail adresine yazayım:))
MR. TD’cim,
bunlar “toz”suz uçuşlar:)) hayatımda hiç peri tozu ile uçmadım ben:))
dilayracım tabi ki çek benimde hihihi, bu arada maşallahh modelde güzel olunca;)
sevgiler…
biz zaten ucmusuz di mi ama,baska bi seye gerek mi var
😀
imza
Superman
tamam zynep’cim, söz:)
TD’cim,aynen şekerim:)
iyi iyi sustum 🙂
Harikasiiiinnnn, Nazar degmesin !!!! Bayildim o fotograflara ve konu mankeninin dogalligina 🙂
Karabiber demissin ya hani, ben bir sure once bu siteyi gormustum adi Foie gras imis onlarin gercek karabiber degillermis. Yaziyi okumak istersen http://www.gastronomydomine.com/2006_10_01_gastronomydomine_archive.html
6.10.2006 tarihli olana bakabilirsin.
Enerjin hic bitmesin, mutlulugun ve sevecenliginde… Basarilar !
Paaardon foie grass baska birsey 🙁 O pink pepercorn mus !
accompanied by a jar of pink peppercorns (a berry, not a true pepper) diye geciyor yazida !