Cumartesi sabahı Isparta’ya ulaştım tüm gece otobüs yolculuğu yaparak.. Kardeşimin müstakbel nişanlısı ve ailesi Eğirdir ilçesinde yaşıyorlar. Bu sebeple hepimiz öğlen saatlerinde orada buluşmak üzere sözleştik. Babam ve kardeşim de Antalya’dan geldiler.

Onlar gelene kadar biraz Isparta’yı turladım. Lise zamanlarında bulunmuştum birkaç ay ve nefret etmiştim Isparta’dan.. Zira nereye bakarsan bak kocaman dağlarla burun buruna geliyordun. Kendimi dağların arasında kapana kısılmış gibi hissederdim orada. Biraz daha gelişmiş ve açılmış! buldum. Tüm bayanlar genel olarak başörtüsü takarak sokağa çıkmayı tercih ederlerdi zira.. Genç kızlar bayağı bir süslü püslüydü. Sanıyorum Üniversite’nin açılmasının bu değişimde rolü büyük oldukça..

Neyse, gittik Eğirdir’e.. Taktık nişan yüzüklerini.. Kardeşim pek mutluydu. Allah mutlu etsin hep ne diyeyim.. İnsanın ufak kardeşinin nişanında gözleri dolarmıymış ya? Doldu benim.. Benim için hala ufacık bir şey o!

Pazar sabahı da evimdeydim. Sadece yan gelip yattım, ihtiyacım varmış. Yolda Tuna Kiremitçi’nin A.Ş.K. Neyin Kısaltması adlı kitabını bitirdim. Dün de Şu Çılgın Türkler’i.. Sonunda! Turgut ÖZAKMAN’ın ellerinden öpesim geldi. Kitapla ilgili düşüncelerim yakında burada.. Bu 2 gün biraz yoğunluk var, yurt dışından danışmanlar burada. Biraz çalışmamız lazımmış.. Çalışma biter bitmez yazacağım. Herkese iyi bir hafta dilerim.