İlkin Seferihisar’da güzel ve sakin bir 5 gün geçirdik. En sevdiğim yer, her zamanki gibi, hamak oldu ve Ellen McArthur’un “Avucumdaki Dünya” adlı anı romanını elimden bırakmadan belkide saatlerce yattım o hamakta. Her akşam mutlaka mangal yaptık bahçede ve bir defa da Sevgilimin anne ve babasının 45. evlilik yıldönümleri münasebetiyle Sığacık’da bir balık restoranına gittik. Sığacık, daha önceki bir yazımda belirttiğim “Slow Cities” üyesi olmaya hazırlanan bir belediye başkanı ile atılım yapmış durumda. Arabaların belli bir yere kadar limana girmesine izin var. Herkes pek bir sakin hareket ediyor, bağırış-çağırış-korna sesi yok. Yapılması hedeflenenler daha çok fayton ve bisikletin yaygınlaştırılması, organik tarım yapılmaya başlanması, evlerdeki geleneksel yemeklerin restoranlara taşınması, çöplerin ayrıştırılması işine dikkat edilmesi gibi maddeler üzerine kuruluymuş. Restoranın garsonu anlattı bize:)

~

Geçtiğimiz bayram tatilinde Prag’a gitmek için vize başvurusunda bulunduğumuzda bizi memnun ederek 1 yıllık Shengen vizesi vermişlerdi. Başak‘cımdan öğrendim ki Yunan Adalarına Shengen vizesi ile giriş yapılabiliyormuş. Bu sebeple pasaportları da yanımıza alalım ve görebildiklerimizi görmeye gayret edelim diyerek çıktık yola. Bodrum’da konaklama nedenimiz tamamen Kos’a gitmek içindi. (Kos, Rodos’tan sonraki en büyük 2. Yunan adası bu arada.) 2 gece kaldık geçtiğimiz yıl kaldığımız bu otelde ve her iki gece de Kule Rock City‘i mekan yaptık kendimize. Bence Bodrum’un en iyi eğlenebilinecek ve dans edilebilecek mekanı.

Kos Adasına gitmek için öncelikle geçerli bir pasaporta, geçerli bir vizeye ve 28 euroya ihtiyacınız var. Feribot sabah 10:30 civarında limandan hareket ediyor, ama sizin işlemleri tamamlayabilmeniz için en geç 09:00’da limanda olmanızı istiyorlar. Yurt dışı çıkış harcınızı ödeyip pulunuzu yapıştırıyorsunuz pasaporta ve uzun bir işlem süresi için bekliyorsunuz. Kısaca söyleyeceğim yurt dışındaki herhangi bir ülkeye gitmekten farkı yok neredeyse 1 saat uzaktaki adaya gitmenin. Aynı kuyruklar, aynı işlemler, aynı sıkıntı:( Benim gibi sabırsız biri için en azından!

 

Kos’a vardığımızda da pasaport sırasından geçişimiz 40 dk.yı buldu:) Ben tabi devamlı söylenmekteyim, Sevgilim de beni sakinleştirmeye çalışmakta:) Anneme sordum harbiden 9 aylık doğmuşum ben, anlamadım ki nereden geliyor bu telaşe?? Neyse vardık ilk fotoğrafta görülen limana, başladık yürümeye. İlk izlenimler: Çok sıcak, liman görevlileri ağızlarını açıp konuşmaya başlamasalar Türk vatandaşından farksızlar fiziksel olarak, nazar boncukları her yerdeler, hemen limanın yanıbaşında bir kale görülmekte (Şövalye Kalesi), ki bizim kalelerden çok da farklı değil:) Yine de çıkıp baktık! Her yerde bisikletler, scooterlar ve üzerlerinde yaşları 13 ila 73 arası değişen kadınlar, kız çocukları!! İşte bir adada yaşamanın en güzel tarafı da bu sanıyorum, ulaşımı bu iki tekerlerle yapmak mümkün gayetten. Kesinlikle arabaya ihtiyaç yok, ama zaten olan arabalardan da çıt çıkmıyor. Medeniyete geldiğinizi hatırlatan “korna çalmadan araba kullanmak” cümlesi sizi can evinizden vuruveriyor. Birde Amerika’daki gibi stop sign’lar var. Dur levhaları. 4 yol ağzında herkes birbirini bekliyor, kimsenin ama kimsenin acelesi yok bu adada!

Akşam dönüş saati 17:00 olunca ve biz 12:00 civarlarında adaya sonunda özgürce ayak basabilince haliyle limanın çevresinden çok da uzaklaşamadık. İlkin düşündük bir scooter kiralayalım diye, ama vazgeçtik sonra. Önce limanın yakınındaki Şövalye Kalesi‘ne çıktık, sonra da Antik Şehir‘in olduğu yere geçiverdik bir köprü ile yürüyerek. (İkinci fotoğraf oluyor:) Burada, Herkül’e hitaben yapılmış bir Helenistik Mabed’e ait kalıntılar, bir küçük mabedin restore edilmiş kolonları ve Aphrodite’e hitaben yapılmış bir mabed kalıntılarını görebiliyorsunuz. Ayrıca Antik şehir girişinde büyük bir kemer var çarşıya doğru bakan. Hemen merkezde kişi başı 3,5 euro vererek şehir içinde yarım saatlik tur atabileceğiniz lunapark trenleri gibi renkli trenler var. Bu sayede şehir merkezinden 5 km mesafede bulunan, şehire hakim bir tepe üzerinde, sağlık tanrısı Asklepios’a adanan bir eski çağ hastanesini de kenarından görebiliyorsunuz. Oyuncak tren içindeki turumuzu tamamladıktan sonra son olarak bir de şu ünlü Hipokrat’ın Ağacını (Hipocrat’s Oat) görelim dedik ve Antik Şehir’in yanıbaşındaki koruma altına alınmış bu ağacı fotoğraflamaya gittik. Bknz: Aşağıda:)

 

Modern tıbbın babası sayılan ve doktorların ettiği yeminiyle meşhur Hipokrat, 2400 yıl önce yaşamış, ama ağacın onun tarafından dikildiği öne sürülüyormüş. Oysa birçok yazar ya da gezgin yapılan araştırmalar sonucunda ağacın sadece 560 yıllık olduğunu iddia ediyorlar. Bilemedik biz! Gövdesi yaklaşık 20 m. civarında ve ön kısmı gayetten oyuk olan bu ağacın içinde rahat 4 kişilik masa kurup oturabilirsiniz bence:) Sanırım fotoğrafta çok belli değil, o alan karanlık kalmış:(

Gezi işini çabucak bitirdik, zira derdimiz başkaydı: Acıktık ve yemek yemek istiyorduk. Merkezde ve liman yakınlarında dolaşırken bir sürü cıvıl cıvıl restoran, pizzacı, cafe vs. görmüştük; ama ben illaki de şu Yunan mezeleri ne menem birşeymiş diye tutturmamdan sebep mümkünse geleneksel mutfağa sahip, adanın yerlisi ahalinin takıldığı bir yerde soluklanalım diye ara tara sonunda arka sokaklarda sakin bir “Tavern” bulduk:) Bir biz vardık, bir de arkamızda bir masa. Önce buz gibi Mythos biralarından sipariş verdik. Sonra da önden bir Greek Salad (Yunan Salatası), bildiğimiz sarımsaklı ekmekler ve ardından da Greek Mezes Plate (2 kişilik Yunan Meze Tabağı). Bu Yunan Salatası bizim çoban salatasının daha iri malzemeler kullanılarak yapılanı. Sadece üzerinde fazladan bir parça beyaz peynir var. Domatesler, salatalıklar ve kuru soğanlar gayet irice doğranmış, üzerine bir parça beyaz peynir ve dört adet siyah zeytin. Zeytinyağlarının tadı çok güzeldi, çok beğendim. 2 kişilik tabağımız kocaman geldi, bitiremedik bile. İçerisinde 4 parça köfte ve bolca kızarmış patates, musakka, yaprak sarma ve domates dolması vardı. Musakkaya tek kelime ile bayıldım. Sadece biraz yağlı buldum. Alışık olduğumuz tattan farklı biraz İtalyan etkisi almış, lazanya şeklinde pişirilmiş önümüze gelmişti bizim 40 yıllık musakkamız:) Yunan musakkasında en altta yuvarlak doğranmış patatesler vardı. Üzerinde patlıcalnlar, onun üzerinde kıymalı-domatesli iç harcı ve en üstte de oldukça koyu kıvamda pişirilmiş beşamel sos. Börek gibi dilim dilim keserek getiriyorlar sofraya. Yaprak sarmasının tadı oldukça ekşili idi. Limon soslu gibi. Ben sevdim, ama alışık olmayanlar yadırgayabilirler diye tahmin ediyorum. Sadece pirinç ve kıyma vardı içinde. Sıcak servis yaptılar. Şekilleri ise tombul tombuldu:) Köftelerinin içinde ne vardı anlayamadım, ama kesinlikle tatlı bir baharat vardı! Sevgilim tarçın dedi, ama ı-ıh değildi. Kokusu tarçın gibi değildi. Fakat resmen ekşili dolmadan sonra yiyince iyice tatlımtrak geldi tadı:) Genel olarak menüye baktığımızda bolca balık ve deniz ürünü ile domuz eti alternatifleri vardı. Menüde tanıdık cacıki, humus ve baklavakiye rastladım sadece:) Yine de Türk Mutfağı gibisi yok be dedik birbirimize ve birer Greek Coffee (Yunan Kahvesi) söyledik. Garson gülümseyrek “Sahi mi?” dedi. Evet dedik, niye şaşırdın? O da “sizin Türk Kahvesi daha güzelmiş, dostlar öyle söylerler” dedi. Olsun dedik, ver bakalım içelim:) İçtik velhasıl, bizimkine benziyordu! Garson bizimle bolca sohbet etti. Konuşkan, ama mesafeli biriydi. İngilizcem yarım yamalak dedi, ve bildiği Türkçe kelimeleri aralara serpiştirdi. Yemekleri beğendiğimizi söyleyince de pek mutlu oldu. Sonra da siestaya diyerek saat 15:00 civarlarında mekanı terketti bizim doğma büyüme Kos’lu Teo!

 

Yemek faslını tamamladıktan sonra biraz çarşıya bakındık, ama incik boncuk fiyatları gayet pahalı geldi bana. (Bu arada, yukarıdaki yemeğe ve 5 biraya toplamda 45 euro ödedik. Biralar zaten 3 euroydu.) Çok fazla İskandinav geliyormuş yazları, ama bizimle birlikte Bodrum’dan yaklaşık 150-200 kişilik İngiliz ağırlıklı karışık bir grup da adaya geldi. Akşam da beraber döndük. Günübirlik gidilmesi sebebiyle mesela, bir sürü güzel plajı var, onlarda geçirecek vakit bulmak zor oldukça! O sebeple kesinlikle en az 1 gece kalınması taraftarıyım. Böylece gece hayatını merak edenlerde bu meraklarını gidermiş olabilirler. Zira bir arkadaşımın Kos’a hayran bir arkadaşı:) gecelerinin ve eğlencesinin çok güzel olduğunu söylemişti gitmeden önce bize. Son olarak da şu aşağıdaki arabalara bayıldığımı söylemek istiyorum:) Adayı bu arabaları kiralayarak dolaşabiliyorsunuz. Gideniniz olursa lütfen bu aletlerle gezsin adayı.

Akşamüstü Kos’tan Bodrum’a geçtik ve yine 1 saatlik yolculuk sonrası limana vardık. Yalnız güzel haber burada Duty Free Shopların olmasıydı. Fiyatlarda havaalanlarındakilere göre ucuzdu. Parfüm ve içki alımı yaptık. Ertesi sabah asıl amacımızı tamamladığımıza inancımızdan sebep Bodrum’dan ayrıldık ve rotayı benim çocukken sadece 1 defa görüp, daha doğrusu 1 gece kaldığım ama her daim merak ettiğim Fethiye Ölüdeniz ve Kelebek Vadisi’ne çevirdik. Yolda Göcek’in içinden geçtik ve orasının farklı bir dünya olduğuna karar verdik! 4X4’ler, spor arabalar, limanındaki inanılmaz güzellikteki tekneler ve görüp görebileceğim en lüks villalarla çevrilince bir anda bizim bünyemize fazla geldi orası:) Bizte tıpış tıpış yollandık; ama ne yapmayı ihmal etmedik? Ölüdeniz’de kaldığımızda tekne turu alarak Göcek Koylarını gezmeyi ihmal etmedik:) Onları da bir sonraki yazıya anlatacağım.

 

**Sisam ve Meis Adalarına ilişkin izlenimleri için sevgili gezgin arkadaşlarım Başak&Alev’in bloğuna lütfen:)**

~ Samos (Sisam)

~ Meis (Megisti) ve Meis II