Please Give Me Something

Bu parca ile yatip kalkmaktayim son gunlerde.
Haftayi siz de bununla bitirin istedim. Bana iyi geliyor dinlemek. Soyleyen de gencecik bir cocuk. Sesi de hos, rahatlatici..
Bu hafta cok yogun gecti. Yapmam gereken 3 is cikti ayni anda. Teslim tarihleri arasinda 5’er gun var. O sebeple siraya koydum, aksam nasil oluyor anlamiyorum. Ihtiyacim vardi isle ilgili bir mesguliyete gerci. O sebeple cok da sikayetci degilim. Beni bilenler bilir, “IS” dedin mi akan sular durur! Bu yil cunku ya isimi yola koyacagim, ya 10 yillik is hayati ve 6 yillik saglik sektorundeki tecrubemi bir kenara koyup alip basimi… artik ne halt edeceksem edecegim. Konusmaktan yoruldum, belki sizi de yordum. Farkindayim. Ama insanin ugrasacak evi, cicegi, bocegi, ailesi, cocugu, arabasi, hastaligi, ne bileyim boyle seyleri olmayinca; benim gibi belki de “aman oh, ne rahatim” diyecegi seylerle kafayi bozuyor! Affedin artik, hatasiz kul olmuyor!
Evet iste sozleri ile You Give Me Something ~ James Morrison’dan..
~
You want to stay with me in the morning
You only hold me when I sleep,
I was meant to tread the water
Now I’ve gotten in too deep,
For every piece of me that wants you
Another piece backs away.’Cause you give me something
That makes me scared, alright,
This could be nothing
But I’m willing to give it a try,
Please give me something
‘Cause someday I might know my heart.

You already waited up for hours
Just to spend a little time alone with me,
And I can say I’ve never bought you flowers
I can’t work out what the mean,
I never thought that I’d love someone,
That was someone else’s dream.

‘Cause you give me something
That makes me scared, alright,
This could be nothing
But I’m willing to give it a try,
Please give me something,
‘Cause someday I might call you from my heart,
But it might me a second too late,
And the words I could never say
Gonna come out anyway.

Please Give Me Something” hakkında 2 yorum bulunuyor:

  1. senem-dilara

    Konusmandan rahatsiz olsaydik, sevgili Dilara, o zaman seni böyle siki takip edip, seninle heyecanlanip, seninle gülüp, seninle üzülmezdik. Ve eger ki seni hatalarinla da kabul eden ve seven insanlar olmasaydik, insan olmazdik.
    Basarilar ve sevgiler 🙂

    Cevapla
  2. dilayra

    dilara’cim:)
    tesekkur ederim. insan kendisinin kurdu sanirim. baskalari onu saygiyla kabul edebiliyorken, kendi kendini kabul edemiyor insan bazen.

    Cevapla

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir