Evime ulaştım Pazar günü nihayet.! Her seferinde “Evim evim güzel evim” şeklinde kapıdan içeri girince yerleri öpesim geliyor!Benim için oldukça yoğun ve koşuşturmalı geçen bir bayram oldu bu bayram. Neler mi yaptım?

*Kardeşime kız istemek için gittiğimiz Eğirdir Gölü’nün ve çevresinin muhteşem manzarasına bayıldım, ama ne yazık ki makinamı yanıma almayı unuttuğum için bu güzel görüntüleri sizinle paylaşamadım:((

*Babam ve kız kardeşimle daha çok vakit geçirdim. İnsanın abla olmasının ne güzel bir duygu olduğunu yeniden keşfettim. (İnanamıyorum, küçük kız kardeşim tam 15 yaşında!!)

*Kız kardeşimle tam bir abla ve kardeşin yapacağı şeyleri yaptık, alış-veriş yaptık, kucağımda uyuttum onu..

*Erkek kardeşim Tunacan’ın boyumu geçtiğini görüp gözlerime inanamadım! Hatta büyük olan’ın boyuna gelmesine 1-2 santimetre kalmış!!

*Hava tüm Antalya’da olduğum süre zarfında oldukça güzeldi, bir tek gün dışında. Bol bol Antalya’nın havasını kokladım, denize daldım daldım gittim..

*Güzeller güzeli annemle vakit geçirdim bolca. Onu mutlu ve heyecanlı görmenin ne kadar güzel bir şey olduğunu bir kez daha hatırladım.

*Güzel balıklar, lezzetli tatlılar yedim; buna rağmen 3 kilogram verdim!

*İsveçli arkadaşım Torsten geldi 1 Kasım’da. Onunla vakit geçirdim, Antalya Kaleiçi, Konyaaltı, Düden Şelalesi, Aspendos Tiyatrosu gibi mekanları gezdik beraber..

*Büyük erkek kardeşim Cihan’a kız istedik, neyseki çok uğraştırmadan verdiler. Tüm gün heyecanlı, eli ayağı buz kesen kardeşim akşam eve dönerken hala “Aldık mı şimdi kızı? Evlenecek miyim ben yani” dedi durdu:))

*Yaklaşık 10 yıldan sonra babaennemi, amcamı ve en sevdiğim halamı gördüm ziyarete gittiğimizde babamın köyüne.. Zaman ne kadar acımasız, insanlar ne kadar yaşlanmış geldi bana..

*Antalya’dan mutlu döndüğüm ender zamanlardan biriydi bu Pazar günü.. Allah bozmasın!