Şiirle pek aram olmamıştır. Ne yazmayı becerebildim, ne de doğru dürüst okuyup, bir anlam çıkarmayı…Ama çocukluğumdan beri bilirim Atilla İlhan‘ı. 80 yıllık ömrü sona erdi 2 gün önce. En sevdiğim ve bildiğim 10-12 şiiri vardır temizinden. (Ayrılık Sevdaya Dahil, An Gelir, Ben Sana Mecburum, Elde Var Hüzün, Kimi Sevsem Sensin, Ölmek Zamanı, ve tabi ki Sisler Bulvarı..) Ama bunlar, toplamda bu dünyaya bıraktıklarının yanında neredeyse bir hiç:((

Nedense yaşarken değerini bilemediğimiz bu insanları kaybettikten sonra ortalık ayağa kalkıyor, ama o da en fazla 3-4 gün sürüyor.. Böyle olmasın.. Bu değerli insanlar, sanatçılar, aydınlar her zaman dünyaya gelmiyor. Bu ülkenin bu aydınlara, gerçeği sakınmadan söyleyen, insanların hayatında onlarla tanışıldığı vakit “dönüm noktasıdır” diyerek tanımladığı bu insanlara ihtiyacı var. Allah Rahmet Eylesin…

AN GELİR

An gelir, paldır küldür yıkılır bulutlar.

Gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet

O eski heyecan ölür, an gelir biter muhabbet.

Çalgılar susar, heves kalmaz Şataraban ölür..

Şarabın gazabından kork! Çünkü fena kırmızıdır.

Kan tutar, tutan ölür.

Sokaklar kuşatılmış, karakollar taranır; Yağmurda bir militan ölür.

An gelir, ömrünün hırsızıdır.

Her ölen pişman olur.

Hep yanlış anlaşılmıştır, hayalleri yasaklanmış..

An gelir şimşek yalar masmavi dehşetiyle siyaset meydanını..

Direkler çatırdar yalnızlıktan, sehpada Pir Sultan Abdal ölür..

Son umut kırılmıştır, Kaf Dağı’nın ardındaki.

Ne selam artık ne sabah..

Kimseler bilmez nerdeler namlı masal sevdalıları,

Evvel zaman içinde, kalbur saman ölür..

Kubbelerde uğuldar Baki, çeşmelerden akar Sinan.

An gelir, -la ilahe illallah- Kanuni Süleyman ölür…

Görünmez bir mezarlıktır zaman, şairler dolaşır saf saf tenhalarında şiir söyleyerek..

Kim duysa korkudan ölür.

-Tahrip gücü yüksek- saatli bir bombadır patlar.

An gelir, Atilla İLHAN ölür!