“Koylulerden birine sordum:
– Doruga varilabilir mi?
Bu soruma aldigim yanit, 3 soru oldu:
– Doruga varmak mi? Bu mevsimde mi? Ne yapacaksin dorukta?
– Hicbir amacim yok. Yalnizca soruyorum. Doruga varilabilir mi?
– Tabi varilir, dedi. Eger kendinde o gucu goruyorsan ve oraya nicin cikmak istedigini biliyorsan.
Doruga nicin ulasmak istedigimi bilmiyordum. Ama ne zaman doruga baksam, orada olmak istiyordum. Belki dorugu da asip, dagin obur yamacini gormek.
Kuskusuz bu istek, bir gucten degil, bir gucsuzlukten kaynaklaniyordu. Onunde sonunda ben de bir insanogluydum. Birtakim insanogullari gibi bir yere varmaya cabalamak istiyordum. Bir yeri asmaya. ormedigimi gormeye. Oraya varmak, sonra ordan geri donmek.
( – Nereye vardin?
– Doruga.
– Neyi basardin?
– Doruga cikmayi.
– Ne gordun?
– Tum daglari, tum yaylalari.)”
~ Ferit Edgu (Dogu Oykuleri’nden)
Bu kitabi okuyorum bu ara. Sevdim. Ikilemlerin oykuleri var: Hayat-olum. Varlik-hiclik. Mutluluk-mutsuzluk.. Niye mi? Bilmem, belki de hepimizin icindeki ikilemlerin doruga ciktigi zamanlardan biriydi benim icin gectigimiz ay. Belki de bu yuzden bu kitapla veda etmek istedim o eski yila. Bana cok da iyi seyler getirmeyen, canimi acitan, cogunlukla mutsuz hissettiren, kendimi cok fazla dinlettiren o yila.. Veda ediyorum eskisine, HOSGELDIN diyorum yenisine.
“Yeni Yildan Beklediklerim-Istediklerim” listesi yapmadim bu defa. Beklentiler acik artik: Kariyerse kariyer, seyahatse seyahat, asksa ask, keyifse keyif, sagliksa saglik.. Is konusunda daha fazla seye saldirmak istiyorum. Daha cok seyahat etmek birde. Beni heyecanlandiran seyler yasamak istiyorum, ve daha cok kesfetmek! Daha cok farkinda olmak istiyorum cevremin, belki de boylelikle kendimle ugrasmayi birakabilirim bir sureligine de olsa.
Yolun yarisina 1 adim daha yaklasacagim ne de olsa:) Ne alirsak bu hayattan kardir. Ve aldiklarimiz karsiliginda verdiklerimiz bizim dimdik yurumemize, insanlarin yuzune gururla bakmamizi saglamizsa ne mutlu.
Mutlu olmak istiyorum ve deger verdiklerimin, yureginde iyilik olan herkesin de bu mutlulugu yasamasini..
…
Guzel bir hafta sonu gecirin. Kar yagdi bugun Ankara’ya 1 yildir ilk defa!! Istanbul’dan da ayni haberleri aldim. Sicak cikolatalar, sicak saraplar haftasi ilan ettim bu sebeple ben de bu haftayi:) Berceste‘nin tarifini deniyorum C.tesi icin. Asli‘cimin minik kizini gormeye gidiyorum sonunda:) Butun kizlar toplandik etkinligi icin icmeye gidiyorum meyhaneye. Yeni kitaplar aliyorum Dost’tan, oncelikle Jane Austin. Kisacasi “one live, live it be Dilara” modundayim:) Darisi basiniza diyorum..
Dİlayra cığım ben bu modu çok sevdim…Umarım yeni yıl senin için heyecan dolu, yeni şeyler keşfedebileceğin, su gibi duru ve dingin akabileceğin bir yıl olur… Sevgiler…
ps: Bu sıralar biz de şarap ve kestaneye taktık…Malum kar yağıyor İstanbul da lapa lapa…Hatta şu an yağan kar neredeyse tipi şeklinde 🙂
Dilayra, yeni yilda tüm güzellikler seninle olsun…
Jane Austin’i çok severim aşk ve gururla başladı sevgim ne yazıkki dünyadan erken ayrılmiş. Jane in kitabı filminide seyretmenizi tavsiye ederim bu soğuk günlerde.
sevgili hande,
dilekler hep ayni gerci, tesekkur ediyorum.
kestane daha yemedim ben iyi mi? opuyorum:)
*
senem-dilara’cim,
sen de iyi ol olur mu? senin onunde benimkinden daha guzel yillar olsun:)
*
gamze,
“the jane austin book clup: adli filmi seyret o halde sende. sevecegine hic suphem yok.
bulursam ben de “the sense & the sensibility” filmini seyredecegim..
iyi haftasonlari:)
geçen hafta iki jane austin film seyrettim
becoming jane (aşkın kitabı) en son seyrettiğimdi
diğerinin ismini hatırlayamadım.
mutlu sonla biten romanları kendi hayatında olmamış maalesef.
kitaplarını beğenerek okudum bitmesin diye dua ederek :)))
Demek ki Jane Austin okumak iyi olabilir. Bu yazıdan ben bunu öğrendim. Belki Virginia Woolf’tan önce Jane hanıma şans vermeliyim, bilemiyorum. Ben de bu aralar “One life sleep it” modundayım:)
ne guzel, Jane Austin’i simdiden sevdim sanirim gamze, sayende:)
*
k.i.s.d’cim, tatlim kiymetlim benim:)
Wirgina Woolf’da var sirada. Elif Safak’in kitabinda adi gecen butun o kadin yazarlari okumak istiyorum siddetle..
olur oyle zamanlar arada. nasilsa duzelicektir modun dert etme..
Bu adresi bana başka bir başak arkadaşım önerdi. Arada sırada girip okuyorum. Son yazdıklarını okuyunca birden içim açıldı enerji doldum. Daha sık yazman daha çok okuduklarından ve izlediklerinden bahsetmeni diliyorum.
Sevgiler.
basakge:)
tesekkur ederim, yazmak istiyorum ben de.. ama eskisi gibi heyecan bulamiyorum burada yansitabilecegim:( sabahlari buyuk bir sevkle yazardim eskiden, simdi acmiyorum bile gun icinde.. degismesini umuyorum. yeni yilda kaybettigim heyecanlarimi bulabilmeyi diliyorum:)