.. Dun sabaha karsi gok gurultusu ile yataktan kalktim, saat 05:00 civarinda.. Bardaktan bosanircasina yagmur yagiyordu ve penceremden disari baktigimda gordugum manzaranin tadina doyamadim.. (Yukaridaki fotograf:)) Son 2 gundur hava boyle ve oglen saatlerinde isiniyor bir miktar. Ama muthis bir ruzgar var, gercekten de cok siddetli! Insanlar hallerinden pek bir memnun. Onlara gore, gunlerdir Minnesota’daki bu sicak hava dalgasi son yillarda gormedikleri kadar fazlaymis. Zaten Minnesota Kanada sinirinda oldugu icin, kislarin ve baharlarin cetin ve sert gectiginden bahsettiginde insanlar inanamamistim. Zira hic serinlik alameti ile karsi karsiya kalmamistim. Ta ki gecen gune kadar!
Dersleri bugun bitirdik, inanilmaz ama 13 gun olmus ben buraya geleli.. Bundan sonra cok siki bir doneme giriyoruz hep beraber. Cogu benden daha zor durumda, cunku aileleri var. En az 2-3 cocuk. Tum gun iste olacaklar ve eve geldiklarinde de dogal olarak eslerine ve cocuklarina vakit ayirmak isteyecekler. Bir kaci calismak icin en iyi zamanin sabahin erken saatleri oldugundan bahsetti. Diane ise, calismamiz gereken kitap ve okumalari bir CD’ye okutup sabah kosularinda dinlemeyi dusundugunu soyledi:)) Bense, saniyorum ki eve geldikten sonra aksamlari calisabilecegim. Her gun en az 1.5-2 saat duzenli vakit ayirmam gerekiyor, yoksa cok zorlanacagim! Olayimiz kisaca soyle: Her ay bir konudan sorunluyuz. Her ayin son gunu, o konuyla ilgili bize burada verilmis olan odevleri yapmamiz ve ilgili kisilere iletmemiz gerekiyor. Odevlerin cogu ortalama 15-20 sayfa civarinda. Grameriydi, kompozisyon kurallarina uyumuydu falan hepsinin nasil kontrol edilip gonderilmesi gerektigine dair de sayfalar dolusu oneriler var elimizde. Her ay o konuyla ilgili odevden not alacagiz. Bu sekilde bu yil sorumlu oldugum 11 kredim var:(( Bunlardan sadece bir tanesi sunum seklinde olacak. Buna “Regional Presentation” diyorlar. Amerika’da yasayanlar 3 ayri bolgede, Ekim ayinin 3 haftasi bir araya gelerek sunumlari gerceklestirecekler. Ben ve Ispanya’dan katilan Lidia ise ulkelerimizde gerceklestirecegiz sunumumuzu.. Bizimkiler Aralik ayinin 2. haftasinda. Programin koordinatorleri ve o dersten sorumlu olan kisiler Turkiye’ye gelecekler yani.
Bugun son gunumuzdu.. Dun aksam bu yilin bitisi serefine bir parti vardi. Cok eglenceliydi, hayatimda ilk defa karaoke yaptim:)) Hepsi ile vedalastim grubumun biraz once.. Gozyaslari sel olmadi ama, icimiz buruklasti.. Kisa surede cok yakin iliskiler kuruldu zira.. Ben burada kalan tek kisi olarak 1 hafta daha Middle Broak Hall’deyim.. Bakalim bu 3 gunluk off’umda neler yapacagiz? (Pazartesi gunu Abbot Hastanesi‘nde mini-residency’m baslayacak)
Son olarak, muhtesem insan Vernon Weckvert‘in dilek kurabiyesinden cikan ve cebinde sakladigi ozlu bir sozle bitirmek istiyorum (Bu soz, bu uzun yolculuga cikmis bulunan bizler icindi):
Begin! The rest is coming….