Dün akşam, 3 kadeh kırmızı şarabı afiyetle içiverdim. Uzun zaman ara verince bu şarap içme olayına, içtiğimde vur deyince öldürüveriyormuşum gibi geliyor:) Geçen gün bir mail grubundan geldi paylaşacağım hikaye. Benim gibi şarap meraklısı birine göndermişler, ilginç geldi. Zira şarap hakkında yazılan çizilen şeylerden, hikaye-öykülerden haberim olur diye dolanırken ortalarda, bununla ilk defa karşılaştığımı itiraf etmeliyim..  İşte, neden şarap içince kendimizi cesur hissederiz, çenemiz düşer, saldırgan oluruza cevap!

Mitolojide tanrıların içkisi olarak kabul edilen şarap, bir çok kutsal kitapta da ‘kutsal içecek’ olarak anılır. Anadolu’da yaygın olan efsaneye göre; Nuh Peygamber bir gün Ağrı Dağı’nın eteklerinde dolaşırken son derece neşeli, hoplayan, zıplayan bir keçi görür. Merak içinde keçiyi takip eder ve keçinin iri taneli bir meyve yediğini keşfeder. Bu meyveyi tadan ve çok beğenen Nuh Peygamber, üzümün  ve üzüm suyunun tiryakisi olur.

Nuh’un keyfini fark eden şeytan, onu kıskanarak yakıcı nefesi ile asmaları kurutur. Ancak Nuh, bu duruma çok üzülüp kederlenince şeytan, merhamete gelerek asmayı kurtarmak için 7 hayvanın kanıyla sulaması gerektiğini söyler. Nuh onun dediği gibi aslan, kaplan, ayı, köpek, horoz, tilki ve saksağandan oluşan 7 hayvanın kanı ile asmayı sular ve asma yeniden canlanır.

İşte bu yüzden, o günden beri üzümün suyundan ya da bu meyveden üretilen içkiyi içenler (yani benim gibiler:)

ya aslan gibi cesur, (bu sebepten ‘heyttt ‘naraları atarak her şeye gözü kapalı, balıklama atlarız..)

ya kaplan gibi yırtıcı, (bu sebepten sevgilimizin, ya da yakınımızdakilerin gömleklerini çekiştirirken yırtarız..)

ya ayı gibi kuvvetli, (bu sebepten vurdu mu deviririz..)

ya köpek kadar kavgacı, (bu sebepten her daim bodyguardlarla kapıda birbirimize gireriz..)

ya horoz gibi gürültücü, (bu sebepten tüm mahalleliyi ayağa dikeriz..)

ya tilki gibi kurnaz, (bu sebepten cep telefonlarımız ile sevgililerimizi akla hayale gelmeyecek yöntemler kullanarak takip ederiz..)

ya da saksağan kadar geveze olurlar:)))” (bu sebepten kahkaha atıp, habire konuşarak insanların bizden uzaklaşmasına neden oluruz..)