Tuba ve Cem evlendiler Cumartesi akşamı:)

Sevgilim, uzun zamandır göremediği paraşütten dostlarıyla hasret giderdi. Erkek tarafı, kız tarafı, dostlar, eğlence, dans derken geceyi tamamladık. Bu arada “Hayatta Yapmam” dediğim bir şeyi daha yaptım: Üzerimde upuzun gece elbisesi ile Manhattan‘a gidip elimde bira dans ettim. Evet, yaptım!

Şu sıralarda Antalya’da yerleşecekleri evlerini dekore etmekle meşguller. Sanırım:) Kocaman mutlu, huzurlu ve elele bir hayat diliyorum arkadaşlarıma.

 

Cumartesi sabahı antioksidan almaya başladım.

En sonunda Tolunay “Yeter” dedi ve olaya el attı. Beni zorla GNC’ye yolladı ve görevli ile konuştuktan sonra elimde bir kutu antioksidanla dışarı çıkarken buldum kendimi Karum’dan. Uzun süreli ilaç kullanmakta pek de başarılı sayılmam doğrusu. Durumum da bence gayet iyi. Yani halsizliğim ortadan kalktı gibi ve 1,5 kg. bile aldım. Ama nedense çevrmdeki herkes bu durumun bana pek yakışmadığı görüşündeler! Üniversitede son yılımdı, o zamanki sevgilim acemi birliğinden Ankara’ya dönmüştü. Bense 58 kg.ya düşmüş halimden memnundum. Beni görünce mutlu olur, beğenir diye düşünürken ben adamın ilk lafı “Ne oldu sana böyle?” olmuştu! “Bir deri bir kemik kalmışsın..” Hiç beğenmemişti anlayacağınız. Şimdi o halimden de zayıfım, ama ben memnunum. Yinede dostlarımı kırmamak ve biraz daha güçlenebilmek için vitamin almaya başladım bakalım..

 

Dersler başlayalı nerdeyse 1 ayı geçti, ama ben henüz konstanre olmayı başaramadım! (Neden şaşırmadınız acaba? Aynı nakarat diyorsunuz değil mi:) Bu defa haftanın 3 günü dersim var. En sevdiğim ders İnsan Kaynakları. Müthiş şeyler öğreniyoruz. Ayrıca dersi inanılmaz bir adam veriyor. Kendisi bir nevi performans sanatçısı gibi. Derse ve konuya dikkatinizi vermekten başka şansınız yok yani:) Pazarlama idare ediyor. Gelgelelim Finansal Yönetim dersinde adamın karşısında -diğerleri gibi- bakakalıyorum! Finans terimlerini de, işlerini de, matematiği de, hesabı da sevmiyorum. Yakında Finansal Tablolar ve Mali Analiz konusuna geldiğimde hissiyatımı daha derin ifade edeceğim sizlere!

Tolu’cum da artık fotoğrafla yakından ilgilenme kararı aldı. İspanya’da kendisini gaza getirdik ve dönüşünde hemen AFSAD’a üye yaptık. Şimdi hepimizin geçtiği yoldan geçmek için hazır ve nazır:) Sevgili eşi de kendisine çok hoş bir süpriz yaparak, doğum gününde CANON EOS 450 D hediye etmiş. Sabırsızlıkla bana eşlik edeceği, hatta beni kolumdan sürükleyerek fotoğraf çekmeye götüreceği günlerin gelmesini bekliyorum:)

 

Tüm bunlar olup biterken, Ankara’nın havası şaştı dostlar! 26 Ekim itibariyle dışarıda günlük, güneşlik bir hava vardı. Kışlıkları çıkarıp yazlıkları kaldırdığımızdan sebep bir türlü dışarıdaki havaya uygun giyinebilmeyi beceremiyoruz. Allah sonumuzu hayır etsin. Bu sene de kar-kış-soğuk çok fazla göremeyeceğiz gibi.

Biraz daha İspanya fotoğrafları eşlik ediyor size. Gözlerimin görebildiği güzellikleri paylaşmaya bayılıyorum:)