Dunya o kadar buyuk ki;
Bir noktayim ortasinda ne yapsam.
Bazen de o kadar kuculuyor ki dunya,
Devrilecek saniyorum, kimildarsam
Hayat o kadar uzun ki,
Oyle bitmz geliyor ki bir an..
Bir de bakiyorum, o kadar kisaliyor ki;
“Ne cikar” diyorum bu hayattan.
Saadet o kadar lazim ki yasayana;
Billahi can verir ugrunda insan.
Hem o kadar bos ki mesud olmak,
Gun yuzu gormeden olenlerin arkasindan.
Ben o kadar onemli kisiyim ki,
O kadar iyiyim ki aklim ve dusuncelerimle.
O kadar da fenayim ki ben
Delice niyetlerimle.
Gece; ne kadar karanlik ve sessizsin..
Oyle kapliyorsun ki evleri, yollari, denizleri.
Hem o kadar aydinlik ve seslisin ki;
Cilginca costuruyorsun bizleri.
Sabah; bir yeni dunya gibi geliyorsun;
Oylesine suslu, oylesine sadesin ki..
Sen o kadar guzelsin ki sabah,
O KADAR GUZELSIN KI.
~Ozdemir ASAF
Guzel sabahlara.. Guzel ve aydinlik sabahlara.. Benim gibi ihtiyaci olanlara, ya da oylesine yataktan kalkip gune baslayanlara..
Burda saat 20.15 su anda…orada sabahin ucu…bilgisayarini acar acmaz ilk gunaydinin benden olsun istedim bu postun ardindan…guzel basla gune dilayrusum…
Elif’cimmm.. sen çok yaşa:))
teşekkür ederim:)
Datça’da gün doğumları mı yoksa bu fotoğraf???
🙂
Bak şimdi, Şubat ayında İstanbul’da insanın aklına da Datça düşürülmez ki!
Sevgili Meral, hayırlı olsun bloğun öncelikle:)
Burası Kuşadası ve gün batımı:))
Datça’yı merak ediyorum ben, çocukken gitmiştim çok bir şey hatırlamıyorum.. Umarım önümüzdeki yıllarda görmek kısmet olur. Datça ve Göcek’i..