Size üç tane soru soracağım şimdi:
1- Geçtiğimiz bir ay içerisinde (miktarı ne olursa olsun) herhangi bir sivil toplum kuruluşuna bağış yaptınız mı?
2- Geçtiğimiz bir ay içerisinde (süresi ne kadar olursa olsun) bir sivil toplum kuruluşu (STK) adına gönüllü çalıştınız mı?
3- Geçtiğimiz bir ay içerisinde (bir kişi de dahi olsa) hiç tanımadığınız birisine yardım ettiniz mi?
Devamını oku
Heyecanım dorukta…
Hayatımda ilk defa bir yarı maraton mesafesi koşuyor olacağım 1 Mart 2015 tarihinde. Koşmaya başlayalı üç koca yıl oldu. Yani çoktan bunu yapmış olmalıydım! Fakat özellikle geçtiğimiz yıl sakatlıklarım başıma renkli çoraplar örünce, koşmaya başladığım yıl kendime koyduğum 21 kilometre koşma hedefim de hep ertelendi!
Devamını oku
* Özlemimizin her gün arttığı sıcak günler ve toprağımız için, eskilerden bir Kaş fotoğrafı*
Bu dünyada her şeye para ile sahip olunacağını sanan insanlar var hala. Çok para sahibi olmanın çok mutlu edeceğine inanan… Ne yazık ki gün geçtikçe bu duygu ile dolu bir sürü çocuk, genç de yetiştiriyor bu insanlar. Çevremde gördüğüm bazı örnekler beni inanılmaz derecede gelecek ile ilgili umutlandırırken, en az bir o kadarı da dehşete düşmeme sebep oluyor. Bir evladım yok. Olmaması bilinçli bir tercih, ki bunun nedenlerini defalarca anlatmak zorunda kalmaktan artık yorgun düştüm 🙂 Ama, bu yaşa dek gördüklerim ve edindiğim tecrübeler ışığında öğrendiğim ve defalarca anlatmaktan hiç sıkılmayacağım bir şey var kardeşlerime, minik biblo yeğenime; o da yaşamda sahip olduğunuz en güzel şeylerin aslında sizin maddi anlamda varlıklı olmanızla ilgili olmadığı…
Devamını oku
Kendisini terk edip İstanbul’a –yeniden– yerleştiğim Ankara deyince biri, aklıma otomatikman orada bıraktığım özel insanlar, dostlarım geliyor. Kucağında yaşadığım uzun yıllar boyunca tanıştığım her bir insanla ilişkim elbette çok da iyi bitmedi. Elekten geçirerek hayatıma insan katmam gerektiğini sayısız tecrübeler ile anladıktan sonra ise o eleğin üzerinde kalanlara gözüm gibi bakıyor, hayatımda oldukları her an için teşekkür ediyorum evrene.
Devamını oku
Geçtiğimiz hafta Ankara günlerimden özlediğim ve kısa bir süre için İstanbul’da olan bir arkadaşım sayesinde çok keyifli insanlarla tanışma ve aynı anda da çok güzel ve etkileyici bir sergi gezme şansına sahip oldum. BONART Sanat Galerisi‘nde 19 Ocak 2015 tarihine dek görülebilecek bu serginin adı Mutfak Sanatları, Culinary Arts. Serginin sahibi arkadaşımın çok sevgili kuzeni Osman Bahadır. Osman Bahadır profesyonel mutfak serüvenine başarılı bir şef olarak yıllarca devam etmiş, şimdilerde hem kendi restoranını açmak isteyen yemek düşkünlerine danışmanlık yapan, hem de Özyeğin Üniversitesi’nde yarı zamanlı mutfak dersleri veren bir genç adam. Küçük yaşlarda annesinin yaptığı leziz yemeklerin içindeki baharatları keşfetme çabası, onun için evin en güzel yanının “İskenderun’daki mutfakları” olduğunu anlamasına sebep olmuş. O gün bu gündür de mutfaktan kopamamış.
Devamını oku