Bu ara bayağı yol yaptım.

Cuma akşam üzeri İstanbul. Gecesine Asmalı Mescit. Daha önce hiç gidilmemiş salaş bir mekan. Bir apartmanın 6. katı, adı: Tavanarası.

Klasiklerden şaşmayacaksın: Rakı-Beyaz Peynir-Patlıcan Salatası. Bir de yeşil salata, ah unutuyordum az kalsın, bir de deniz börülcesi tabi. En zeytinyağlısından, bol limonlusundan.. Fonda eski pop parçaları. Ajda bazen, bazen Sezen. Hava mis. Ama sıcak, hem de çok!

Cumartesi güzel bir kahvaltı. Eski bir film. Yine yol, Kavacık-Feribot, feribotta çift kaşarlı tost ve ayran. Hava sıcak ötesi, yanmamak için türlü şaklabanlıklar yapan ben! Derken Bursa! Benim ilk Bursa seyahatim. Ve fakat biraz rötarlı bir seyahat oluyor, İstanbul trafiğinden sebep; Bursa’ya ulaşmamız 5 küsür saati buluyor. Güzel bir mekana ulaşıyoruz: Kat 3. Nezih, ışığı, kalitesi hemen fark ediliyor. Yalnız ilginç gelen bir ayrıntı vermem gerek. Bir alış veriş merkezinin 2. Katında Kat 3:) Bence hoş bir espri olmuş:) Asansörde 2. kata basıyoruz. Basarken de “Kat 3’e çıkıyoruz” diyoruz:)

Yemek, hazırlık, konser. Anonim sahnede. O büyüleyici giriş parçalarıyla, “Road to Hell” ile başlıyorlar her zamanki gibi. Ortalık kalabalık, insanlar Ankara Manhattan’da eğlendiğimiz gibi eğlenmiyorlar ama, daha “cool”, daha dinleme modundalar, dans eden çok az. Ben zıplıyorum çokça. Malum tüm şarkıları biliyor, seviyor, bağıra bağıra söylüyorum. Bira, viski ve en son Margarita içiyorum. Margarita ikramdı, güzel dans ettiğim için:) Kabul etmeyecektim, malum o son kadeh içilmeyecekti benzeri bir şey yaşıyorum!

İstanbul’da Pazar günü miskinliğine yetişiyoruz konser sonrası. Hala çok sıcak! Önce Bebek. Bebek Parkında şenlik. Sonra Arnavutköy’e yürüyoruz ve acıktığımızı hissedip Adem Baba‘dan balık-ekmek yiyoruz. Ortaköy’e yürüyüş sırasında Kuruçeşme’nin önünde uzunca bir kuyruk: Eric Clapton & Steve Winwood. Boğaz Köprüsü’nde önce mavi ışıklar vardı, bir bakıyorum yeşil, sonra sarı oluyorlar. İtiraf etmem gerek harika görünüyorlar:)

Önce Ortaköy’e gelinmişken Çaydanlık‘ta bir kahve içilir diyorum, ama diğer yandan da eskisinden de beter olmaya devam eden birbirine yapışık masa düzeni, özensiz ötesi servisi ile “buralar ne yazık ki bitmiştir” şeklinde mırıldanır buluyorum kendimi:( House Cafe gibisi yok yine bence orada. Orayı dostlarla keyfetmek için bir sonraki seyahatime bırakıyorum.

Pazar sineması kuşağında Music&Lyrics seyrediyorum. Mutlu mutlu yatıyorum. Dönmeden önce IKEA’yı tavaf edip, sonraki seyahatte alınacaklar listesini çıkarıyorum. Malum bu defa yerimiz yok! Ama ne yapıp edip bir sürü mum ve balkonuma fenerler almayı başarıyorum:) IKEA Ankara bir sonraki yaza açılacakmış diyorlar, dedikodu olmaması dileğimle, gerçekleşmesi için dua ediyorum.

Son zamanlarda midem o kadar kötü ki! Hiç istememekle birlikte gastro ziyareti yapacağım sanırım:( Bu hafta sakin, hafta sonu buradayım. Ama sonraki hafta Antalya’ya halasının kuzusunu görmeye gideceğim. İstanbul sıcaktı, an itibariyle Ankara cehennemmimsi! Bu durumda Antalya’yı düşünmek bile istemiyorum.

**İstanbul’a gitmek için yola çıktığımda bir Ankaralı JTB okuyucusu yanıma gelerek siz Dilara mısınız? dedi. Pes dedim:) Bunlar beni o kadar mutlu ediyor ki:)**

**Sigara i-çe-mi-yo-rum! Bu yılki yapılacaklar listemdeki bir maddeydi ve kendine kendine nasıl çözüldü halen anlayabilmiş değilim!**

~ Fotoğraflar IPhone’un Hipstamatic aplikasyonu ile çekilmiştir. Artık makina taşıyamıyorum:(~

Çarşamba akşam arkadaşlarımla Güvenlik North Shields’de buluştum. 1 kadeh kırmızımı içtim, Efes Pilsen’in Fenerbahçe Ülker’e play off serisinde mağlup olmasın ise pek bir üzüldüm:( Derken neden bilinmez sesimin volumü azalmaya, çıkarabildiğim en duyulabilir ton ise tiz bir hal almaya başladı. Uzun lafın kısası sesim kısıldı!

Ertesi gün işe gelince ilk iş KBB ziyareti oldu. Larenjit olmuşsunuz dediler. Bol bol ılık içecekler için, Strepsils alın ve konuşmayın dediler. Bu kadar:) Denedim, ama tabi konuşmama kısmında pek de başarılı olamadım. Derken benim ses tamamen kayboldu!

Cuma sabahı ülkesine dönen teyzemlerin ardından ben de iş için Gebze’ye gittim. 2 günümü cennetvari bir yerde geçirdim. Toplantılar iyiydi ama hamaklar, armut koltuklar yayılmış çimenler, çiçek tarlalarına dönen bahçeler ve meyve ağaçlarıyla bezeli kampüs içerisinde rüyadaymışcasına geçirilen 2 gün bünyeye pek iyi geldi. Dalından koparıp yediğim şeftalinin tadı hala damağımda.

Olmayan sesim yavaştan yerine gelirken bu defa öksürük krizleriyle başa çıkamaz oldum. Yılmadım, ayaktayım an itibariyle. Artık sesim “çatallı” da olsa (Bu da ne demektir ki??) var. Öksürükler azaldı, yarın öbür gün iyice düzelirim diye umud ediyorum.

Bu arada hala oldum ben:))

4 Haziran 18:50 sularında, annesine yaklaşık 9 saat sancı çektirdikten sonra Tuğsem ERDEM hayata gözlerini açtı sonunda. Kardeşim fotoğrafını ilk gönderdiğinde bakakaldım “Bu ne çirkin bir şey yarabbim” diye:) *Nazar değmesin istiyoruz, o sebeple çirkin şey diye seviyoruz:)

Bu çirkin ördek yavrusunu görebilmek için ay sonuna kadar beklemem gerekecek gerçi, bu duruma biraz üzülüyoruz. Ama sağlıklı, diğer sağlıklı-normal bebekler gibi çok ağlayan, bizimkileri uyutmayan bir bebek olduğu için de pek seviniyoruz:)

Hafta sonu Beyoğlu Hayal Kahvesinde Ankara’ya artık hiç uğramayan Ankaralı grup Soul Stuff’ı izledik. Eğlendik sanki hatta. Ama sonrası yediğim tantuni o gecenin bitirişini harika yapmamıza neden oldu. İstanbul’da gök delinmişti sanırım. Ben bu kadar yağmur görmeyeli uzun oldu herhalde. Tabi enteresan bir şekilde 2 hafta önceki İstanbul kaçamağında hava sıcakken benim ayağımda bot, üzerimde yağmurluk vardı; bu defa ise alıp getirdiğim babetler ve kısa kollu bluzlarla yağmur altında pek bir hoş oldum! Ümit ediyorum ki bir sonraki İstanbul seyahatim için hava ile doğru orantılı en ala kombinasyonu bulup çıkarabileceğim hem rezil hem hasta olmamak için!

Ayşegülüm Sultanım İstanbul’da uzundur kovaladığı işe sahip oldu:) Ayın 14’ü itibariyle başlayacak, bu sebeple ev arama çalışmalarına başlamak için İstanbul’a gitmişti acil olarak. Ben de bir gün daha fazla kalıp baktığı ve oturabileceğini düşündüğü bir kaç ev içerisinden oluruna karar verebilmek için ona yardımcı oldum. Sonunda aynı kendi evimi ararken kapısından ilk girişte yaşadığım ferahlama duygusu sonrası nasıl “işte budur” dediysem, Ayşegül’ün gösterdiği evlerin sonuncusunda kapıdan girdiğimizde de aynı şey oluverdi. Ulus’ta 5. katta çok hoş, temiz, 2+1 evini tutup kontratını bile yaptık. “Çok evli”, pek şanslı bir kadın oldum ben de:)

Hafta sonu kaydedilmiş Roland Garros kadınlar ve erkekler final maçlarını izlemek kısmet oldu bir de. 2 film birden kuşağında gibi pek bir mesuttum öyle böyle değil. Üzerine bir de film arşivinden bir adet “Wimbledon” ekmek kadayıfı üzerindeki kaymak tabirine -cuk oturuverdi.

Etiler Komşu Fırın‘ın tam tahıllı simitleri, çikolatalı-vişneli ılık keki, Calvé marka bulunan peanut butter, dönerken Bolu’dan aldığım isli ve dil peynirleri bir sonraki yazıya artık:) Hafta içi iş sonrası ev toplamaca, çamaşır yıkamaca, ütü yapmaca, yazlık-kışlık ayırmaca gibi etkili aktivitelerle uğraşmayı, sonrasında hafta sonu yine kaçmayı planlıyorum. Hayır, leylek falan da görmedim yıl başlarken ama..

“Evet, biliyorum biraz geciktim. Ama yol cok uzun, cok mesakatliydi. Yolda gelirken bir suru yere ugramam gerekiyordu. Kuslara kucak acmam, dogaya bir ufak dokunusla can vermem; bir suru insani da bu arada gulumsetmem gerekti. Tabi bunlari yapmak o kadar da kolay olmuyor takdir edersinizki! Velhasil Ankara semalarina Cuma gunu gibi ulasabildim.

Cuma aksamustu keyfi yoktu Dilara’nin. Cani ne eve gitmek istiyordu, ne de disariya cikmak. Tabi onun ofisinde bulundugu bolumden disariyi gormesi biraz zor. Dolayisiyla aksam uzeri havaya neler yaptigimi da cok fark edemedi. Hal boyle olunca da mizirdanip durdu durduk yere. Sonra allahtan disari cikinca fark etti benim yakinlarda oldugumu. Bir gayret atti kendini Tunali’ya, o uzunca suredir yurumedigi sokaklara. Ne yapsam derken koseden gordu o en sevdigi mekani, “Hadi” dedi, ” Hadi surada biraz keyif yapayim.” Daldi bahcesine mekanin, oturdu masasina. Aysegul Sultani da geldi tam oldu. Birer kadeh aksam ustu kirmizisi soylediler masaya. Bir sigara yakti derin derin cekti, bir yudum kirmizisindan aldi. Muzikler de pek guzeldi hakkaten. Dilara sever Fransizca bilirsiniz. Havayi da ilittim, misler gibiydi. Muzik, sohbet, dertlesmeler, kirmizi, sigara, ilik estirdigim meltemsi ruzgar keyfine keyif katti. Kendi kendine gulumsedi cok defa, yakaladim ben onu izlerken bir koseden.

Ikinci kirmiziyla iyice keyfe geldi. Aysegul’u de ozlemis belli ki. Bilemiyorum ne yapacak bu kadin Aysegul yokken buralarda? Sonra, kendini baska bir yerde hissettigini gecirdi icinden. “Sanki Ankara’da degilim gibi. Sanki burada hic olmamisim, yasamamisim gibi. Ne guzel.” dedi. Kalktilar eve gitmek icin, saat daha cok gec olmamisti halbuki. Eve mutlu geldi. Mutlu mutlu bir kadeh daha koydu kirmizidan. Puzzle’ina son bir gayret asildi. Ve.. Evet ve bitirdi onu:) 1500 parcalik kocaman bir seydi onumuzde duran. Ben gerci actigi pencereden biraz basimi iceri sokup bakabildim. O sirada o bayildigi Robbie Williams’dan Morning Sun calmaya basladi. Son zamanlarda en sevdigi parca o Dilara’nin. Kocaman gulumsedi. Bu kadin hep gulumsesin bence:)

Hala yakinlarinda oldugumu O’na hatirlatmak icin sabah sabah, gunesten yardim istedim, isiklarini gondersin diye. Basarili olduk:) Pencereyi acti mis gibi kokular yolladim odasina. Kuslari da bir durttum ufak bir senfoniyle “Gunaydin” desinler diye! Kalkti kahve makinasinin dugmesine basti, muzigi acti. Klasik sabah rituelleri iste. Sadece kahve icti yalniz. Bu kadina biri bari hafta sonlari kahvalti etmesini soylemeli! Ev temizlemek zamanidir diyip ise koyuldu. Tertemiz evinde koltuga oturdugunda saatler ogleyi biraz gecmisti! “Kalk” dedim pencereden, “hadi kalk da karis sokaklara, mis gibi cek icine havayi. Bak senin icin geldim, getirdim tum bunlari. Uzat elini al sadece”. Dedim. Dinledi. Cikti, yurudu uzun uzun. Oyalandi, kahve icti o en sevdigi bir onceki gece gittigi kosedeki mekanda. Kulaginda yeni kesfettigi bir muzik: Jon Allen-Happy Now. Mirildana mirildana aksama kizlarla sevilen mekanda programi var diye eve geldi aksamustune dogru. Giyindi, makyaj yapti. Pek guzeldi hakkaten. Mutlu olunca baska guzel bu kadin!

Uzandik birlikte sevilen mekana. Yaninda yururken benim kokumla onunki karisti birbirine. Boyle bir guzel olduk iste, anlatamiyorum tam olarak. Sevilen mekan kalabalikti, ben disarida kaldim, pencere kenarina oturdu Dilara. O’nu seyrettim disaridan. Yine bir suru muhabbet etti dostlari gelene kadar mekandakilerle. O’nu ne kadar da seviyor iceridekiler? Sonra rakisini soyledi, az su cok buzlu. Dostlari gelince zaten hic susmadi. Bol bol fotograf cektiler, Gulmekten bir hal oldular. O kadar merak ettim ki neye gulduler bu kadar diye! Hani hep soylenir ya kendisi “Goz kenarlarimdaki cizgilere cizgi katiyorum’ diye. Hah iste, dun bir milyon tane daha katti hayirli olsun!

*

Bugun sabah erkenden uyandirdim yine O’nu. Ne yapayim ozlemle bekliyordu beni biliyorum, getirdiklerimden maksimum faydalansin istiyorum. Kalkti spor giyindi, kulagina muzik yine.. Atti kendini disarilara. Bayagi yurudu. Soluklanmak icin kahve zincirleriyle unlu o mekana oturdu. Gazete okudu, tost yedi -yasasin!- kahvesini icti. Sonra kocaman o magazaya girdi aylik dergilerini aldi, kitap aldi. Sonra tugla dergileriyle evinin yolunu tuttu. Tam koseden gecerken cicekci vardi kosede, kulagina fisildadim: “Hadi sunlardan al bir demet ve gotur evine, misler gibi koksun evin. Ben gibi koksun” dedim. Dinledi. Evine mis gibi ciceklerle dondu. Sonra klasik iste. Dergilerine daldi, dunyayi unuttu bir muddet. Tolu aradi yine cikti, yine kosedeki mekan! 3 gundur ayni yere gidiyor. Boyle bir yere baglandi mi kopamiyor oradan bu kadin.

*

Iste boyle. Bu hafta sonunu O’nunla gecirdim. Hep yanindaydim. Icindeki pir pir ucusan kelebeklerden bahsederken de yanindaydim. Kendi kendine gulumserken de. Cogunlukla kahkahalar atip goz kenarlarindaki cizgilere milyonunculari katarken de. Sarki soyleyip, dans ederken de. Yalniz basina sportif aktivitesini icra ederken de:) Velhasil geciktim, ama telafi etmek icin elimden geleni yaptim.

Sanirim O’na iyi geldim ben. Ne iyi ettim:)”

Imza mi? ~Bahar~ desem:)