Her yıl bitiminde 365 günün ardından yaşananları bize kattıklarıyla, götürdükleriyle değerlendirir, yeni gelen 365 gün için dileklerde bulunur; listeler yaparız “yapılacaklar, gidilecekler, öğrenilecekler” diyerekten..  Bir nevi “umarız” yılın başında ve sonrasında geçen 12 ayın ardından “ne bulduğumuza” bakarız. Buna da (yıl sonu) muhasebesi, hesabı, değerlendirmesi vs. gibi etiketler yapıştırırız.

Kişisel fikrim bu “yıl sonu” vs.lerinin yapılması gerekliliğinden yanadır. Zira bu değerlendirmeler ışığında mevcut durumu değerlendirip, güçlü ve zayıf yanları ortaya koyduktan; karşılaşabileceğimiz fırsatlar ve tehditleri de göz önünde bulundurarak hayatımızın önümüzdeki bir yılı için amaçlar belirler, hedefler koyarız. Ki biz buna iş hayatında “Stratejik Plan” yapmak deriz. Ki ben 10 yıl boyunca bol bol bunlardan iş hayatım için, son 5 yıldır da kendi hayatım için yapmışımdır.

2011 giderken ne izler bırakmış bende, buraya not olarak koymak isterim. Bu değerlendirmelerimden sonra da kendi bir yıllık Stratejik Hayat Planımı yapacağım çünkü.

Öncelikle yeni gelen yıldan isteğimi açık ve net bir şekilde ifade etmişim şurada. Ve aynı yazımda demişim ki;

“Bir yılda hayatım değişti!

2010, ne istediysem fazlasıyla verdi bana. Dileğim yeni gelenin de aynı nazik tavrı göstermesi; hem bana, hem de kalbi iyi tüm sevdiklerime:)”

* 2011’de bir sürü parti eğlence, etkinlikte bulunmuşum. Yıllardır evimde verdiğim “Erken Yılbaşı Parti”m mesela 21 kişiyle rekor sayıya ulaşmış. Sevdiğim, değer verdiğim herkes yanıbaşımda olsun istemişim. Çok şükür ki bunları gerçekleştirebilmişiz birlikte.

* Benim için en büyük dileklerimden bir tanesi iş hayatımda başarılı olabilmekti geçtiğimiz yıl. Çok önemli bir süreçte büyük bir sorumluluk almam gerekmişti. Burada da anlattığım gibi altından kalkıp bu projenin -ekibimle birlikte-  bütün sıkıntılarıma, çalışmama değdiğini görmüşüm.

* Bir nevi bebeğim saydığım, benim için önemi çok çok büyük JourneyToBlue, kazasız belasız, hiç kesintisiz 6. yaşını kutlamış 🙂

* Tanrıya, evrene defalarca teşekkür etmişim. Bir yazımda;

“Tüm bu sisli-puslu-belirsiz-bazen pis-bazen temiz-zor-meşakkatli yaşama rağmen beni küçücük şeylerle MUTLU ettiğin, bu özelliği bana bahşettiğin için.. Teşekkür ederim.” demişim.

Bir diğerinde;

“Sıcak evimde,  tek başıma olsam da o akşam güvende ve iyi hissettiğim için, içeceğim ve yiyeceğim olduğu için, sağlıklı olduğum için ne kadar şanslı olduğumu düşündüm. Ve Tanrıya teşekkür ettim.”  demişim.

* İsyan da etmişim arada. Genelde isyanlarımı çok burada paylaşmaktan yana olmamama rağmen şu yazıda bağırmışım, haykırmışım..

* Seyahat etmeyi çok seviyorum ya, mesela Eskişehir’i hiç görmemiştim burnumun dibinde olmasına rağmen. Eskişehir’e gitmiş, bayılmışım kendisine 🙂

* Hala olmuştum ben ya, 2011 Haziran ayında 1. yaşını dolduran kuzumun yanına gitmişim. Onu daha çok görebilmek, daha çok vakit geçirebilmek istiyordum geçtiğimiz yıl. Doğum gününde yanında olabilmişim 🙂

* Güzel bir etkinliğe ilk defa katılmış, güzel vakit geçirmiş, bir çok JTB takipçisi ve okuru ile tanışmışım 🙂

* İzmir’e güzel bir seyahat gerçekleştirmiş, dalından vişne toplamış, ve yıllardır benimle olan Nikon’uma o seyahat neticesinde veda etmişim ebediyen!

* 3 silahşörler olarak sevgili dostlarım Tolu ve Ayşegül Sultanım ile, cennetimiz, her şeyimiz Kaş’a güzel ve unutulmaz bir ziyaret yapmışız. Anlatmış da anlatmışım!

* Bir yağmur yağmış Ağustos ayında ve ben  “Kimse yalnız kalmamalı, olmamalı. Mutluluğu, yılbaşını, doğum günlerini, terfileri, yeni hayatları kutlarken yanımızda insanlar olmalı. Dostlar, arkadaşlar, akrabalar.. Değiştirileceğimiz şeyleri değiştirebilir, farklı yollardan hayatımıza devam etmeyi seçebiliriz. Hiçbir şey için geç değil. Tanrıya beni daha iyi bir insan yapması için her gece dua etmeye devam ediyorum. Seçmiş olduğum yolların doğru yollar olmasını diliyorum. Ve seçeceklerim için güçlü olmayı, erdemli kalabilmeyi diliyorum. Tüm bunların yanında yürüyeceğim yollarda yine yanımda elimden tutan, varlıklarıyla destek olan, kalpleriyle gülümseyen dostlarım olsun istiyorum.” demişim o yağmurlu gece yazdığım bir yazımda..

* Bu yazımda “İstanbul’a, nostaljiye mi dönerim bilmiyorum. Hayalimin peşinden mi giderim Toscana’ya.. O da meçhul! Tek bildiğim, bu şehirle benim işim bitti!” demişim cesaretle ve ilk defa Ankara’mdan ayrılmam gerektiğini, o şehirle artık paylaşacaklarımızın tükendiğine dair sinyalleri verdiğim hissiyatımı yazıya dökmüşüm.

* Yıl içinde defalarca İstanbul’a gitmişim, ama çocukluğumdan beridir yapmadığım vapurla seyahat edip, kavaklarda soluklanıp bira-midye-patatesle buluşmaca etkinliğini nihayetinde Eylül ayında gerçekleştirmişim.

* İnanmaktan hiç, ama hiç vaz-geç-me-mi-şim!

* Eylül ayının sonunda sevgilim bana evlenme teklif etmiş ve ben O’na bu mektubu yazmışım 🙂

* Bekarlığıma veda etmiş dostlarımla, hayatımdaki en güzel kadın dostlarımla birlikte ve fuşya-pembe pabuçlarımla birlikte Paris’te nikahlanmışım!

* Paris sonrası Belçika‘ya geçmiş, tam bir lezzet turu yapmışım!

* 9 yıl 10 aydır bilfiil çalıştığım, hayatımda önemli yeri olan bir kurumdan ayrılarak İstanbul’a taşınmışım. Yeni yuvama. Yeni bir sayfa açmışım 2011’i bitirirken..

Yukarıdaki listeye dahil etmediğim bir sürü keyifli, lezzetli sofra, bir çok kadeh alkol, birkaç kilo :), bol kahkaha, bir kaç kaz ayağı göz kenarlarına, saçlara 3-5 tel daha beyaz vardı. Var oldu 🙂 Ama 2011’den dilediğim, dua ettiğim gibi gözyaşı, çaresizlik, bol isyan, haykırma ve en önemlisi yalnızlık yoktu! Aile olmama olanak sağladı geride bırakmaya hazırlandığımız yıl. Beni benden çok seven, düşünen, gözleri gülen bir adam verdi bana.

Çok az hasta oldum, çözümsüz dert-sıkıntı, üstesinden gelemeyeceğim hiçbir şey olmadı hayatımda.

Her sabah dua ettiğim gibi önümdeki engelleri tek tek kaldırdı Evren, Tanrı!

Beni daha iyi bir insan yapması için ettiğim dualar da yerini bulmuştur umarım. Benimle olan, yanımda olan, benimle çalışan, bana bir yerden hayatı teğet geçmiş herkes benim için “Dilara iyi bir kadındır hakikaten de” demiştir umarım 🙂

Kollarımı açtım kocaman 2012’yi bekliyorum heyecanla şimdi. Yukarıdaki hesaba bakınca.. Biliyorum, umuyorum, diliyorum ki gelen gidenden daha da mükemmel olacak.

Dilemiş olduklarınız gerçekleşmiş; tüm yeni dilekleriniz de gerçek olsun umarım.

Sevgiler,